Geçmiş yıllardaki Kap Krio gezimizde su nedeniyle buradan dönüp, tepeden tırmanmıştık. Bu kez suya girerek bu kısmı geçtik, çıplak ayaklarla keskin kayaların olduğu yerden geçmek kolay olmuyor. Aslında çocukken hep yalınayak gezerdik, ayakkabı mı vardı, ayaklarımız da acımazdı. Kayalar kaygan birkaç kez dengemi kaybettim. Mendirekten geçerken o denli büyük kayaları buraya nasıl taşımışlar diye şaşırıyorsunuz.
Buruna gidebilmek için keskin kayalıklı yerlerden bir tırmanış yapmamız gerekti. Buralarda dikkatli olmalı, olduğunuz yerde düşseniz bile bir yerlerinizi sakatlarsınız.
Yolumuz üzerinde eski sur kalıntıları ve harçla örülmüş, içi horasan harcı ile sıvanmış dikdörtgen bir yapının kalıntıları vardı. Giden, gelen tekneler manzarayı güzelleştiriyorlardı. Nasıl da güzel bir mavi, atlas bir halı gibi uzanmaktaydı. Knidos’un MS. 4. yy da Datça merkezinden buraya taşındığı düşünülüyor, bunun nedenini burada biraz durunca çok kolayca anlıyabiliyorsunuz. Akdeniz’den Ege’ye giden bütün teknelerin uğrak yeri, bu sulardan geçiyorlar.
Geçen yıllarda fotoğrafını çektiğimiz Hellenistik dönemden kalma yapının duvarları ve limandan hareket etmekte olan bir yat bu güzel manzarayı ortaya çıkardı. Burada limana girecek teknelere yol gösteren antik bir fenerin olduğu düşünülüyor.
Sağolsun malzemeleri taşımamda Ekrem arkadaşım bana yardımcı, buruna benden önce ulaştı. Güneş ışıkları arasında parlayan sular, çok hoş bir manzara vardı.