Sokağın ucunda Balıkaşıran Art var, Ekin Çiftçioğlu bir grafikçi, tasarımlar kendine ait. Hemen bitişikteki, Zen Pansiyonun da işletmecisi.
Balıkaşıran Art’ı gezen arkadaşların fotoğrafını çektim. Akşam güneşi taş duvarlarda, yollarda ışık oyunlarıyla parlıyordu.
El işlerini sergileyen Eski Datçalı arkadaşlar, artık buralarda oldukça azalan yerli halktan kalanlar. Işık oyunları her yerdeydi artık, şiirsel bir atmosferin içinde zevkle yürüdüğüm zamanlar. Burası özgürce, rahatça gezip, fotoğraflar çekebildiğim bir yer, evimize de yakın, bilgisayar başında geçen zamanlardan sonra kendimi buraya attığımda rahatlıyorum.
Burada yaşayanlar elimde fotoğraf makinası beni görmeye alıştılar, yeni glenlerle de hemen tanışıyorum.
Can Yücel sokakta akşama doğru ışık oldukça değişikti, hareket vardı, yaşam vardı.
Son bir kez daha dolaşıp gideyim demiştim, Can Yücel Evi’nden çıkan İsa İnan arkadaşımızla karşılaştım. Gözlerinde Uyanmak, Bedenimdeki Kuyu isimli şiir kitapları var. Bir emekçi, sanayi’de araba tamir atölyesi var, gündüz atölyesinde bir arabaya eğilmiş çalışırken bulursunuz onu. Şiir yazıyordur belki de o an, şiir hep var yaşamında.
Bu şiir sana
ey sevgi durağında solan buluşma
geri vermez rengini hiçbir gölge
kapanır yüzündeki yara
sevgilim
vurulduğun yerde çiçek açana kadar
yıkılma ( İsa İnan )