Büyütülmüş fotoğrafta tepedeki ağa konağı daha iyi görünüyor, tüm köye hakim bir yerde.Çeşmeköy taş yapılarıyla aslında bir turizm merkezi olacak yerlerden, aradaki bu dokuya uymayan yapılar hemen belli oluyor. Köy Knidos yolundaki Çeşmeköy kavşağından daha güzel görünüyor, taş yapılar bir bütünlük oluşturuyor. Dikkat edilseydi Datça’nın ziyaret edilen önemli bir yeri olabilirdi. Çeşmeköy Palamutbükü’ne giden diğer yolun üzerinde, ilk yol Kumyer üzerinden Palamutbükü’ne gider.
Kemal hocamla yıllar sonra karşılaşıp bir araya geldiğim o anlar, böyle karşılaşmalar yaşama renk katıyor.
Öğretmen arkadaşlardan ayrılıp Çeşmeköy meydanına geldim, tabii çoğu yabancı kişi, bu işler kolay değil, tanıdık birisine rastlamak önemli bir şey oluyor. Meydanın biraz ilerisindeki eski yapının önünde yemeklerini yiyenlerin yanına çıkınca deniz arkadaşım Selahattin Demirhan ile karşılaşmam güzel oldu. O kısma yukarıdan fotoğraf çekmek için çıkmıştım aslında, arkadaşlar masalarına davet ettiler. En soldan, Palamutbükü minübüs şoförü Ersoy Tokuç, Selahattin Demirhan, Metin Aydın. Ersoy arkadaşın web sitemde adı ve telefonu geçer, Palamutbükü minübüslerinin hareket saatlerini yazmıştım. Selahattin arkadaşımla denizlerde pekçok anımız vardır, bazıları unutulmaz anılar, bir araya gelince hep söz ederiz, iyice gözümüzün kara olduğu yıllar..Şimdi o hala denizlerde, balıkçı ve gezi teknesi var, insanlarla ilişkisi iyidir, bana bu konuda yazan arkadaşlara hep önermişimdir. Metin kaptan da balıkçı, Knidos limanında birkaç kez fotoğrafını çekmiştim. Çevremizdeki masalarda da tanıdık, daha önce gördüğüm, selamlaştığım kişiler vardı. Zaten buralara gelip gittikçe beni tanıyan birçok kişi oldu, yabancılık çekmiyorum.
Masalara yemek servisi devam ediyor, ben keşkek yedim, Datça’ya gelinceye kadar keşkek yemezdim ama burada çok güzel yapıyorlar. İçine et katmıyorlar, çok sade oluyor. Keşkek, Pilav, nohut, fasulye, helva gibi yiyecekler düğünlerde ikram ediliyor. Datça’da düğün yemeği olmazsa olmaz gördüğüm kadarıyla, maddi durumuna bakılmaksızın herkes yapmaya çalışıyor. Eski bir gelenek, konu komşu herkes yardımcı oluyor bu anlarda. Tabii günümüzde bu masraflı düğünler gençleri zorlayan bir durum sanırım, düğün yapmak için arazilerin satıldığını duyuyorum.
Datça’nın her tarafından gelenler var, çoğu bu bölgelerden kişiler, yemek sonrası sizden de bir katkı olarak bir kutu içine gönlünüzden kopan bir parayı bırakıyorsunuz. Damat Aydın Selvili o an orada yoktu, ömür boyu mutlluluklar diliyorum. Gece bu meydanda eğlence varmış, ” sen düğünü o zaman gör ” dediler ama zaman bu kadardı.
Çeşmeköy’den Palamutbükü’ne geldim, hava burada daha ılıktı, güneş soğuk günlerin ardından içimizi ısıtıyordu. Saffet Toksöz arkadaşıma merhaba demeden geçmek olmaz, o güzel havada bir bardak çaya hayır denilir mi? Bugün güzel havayı fırsat bilen Datçalılar tarlalarda, bahçelerde, kimi ailesiyle piknik yapmaktaydı.