Ayberk oldukça yetenekli, Türkiye surf şampiyonasının bir ayağı yıllardır Datça’da yapıldığı halde yarışmalarda gençlerimizi göremiyoruz. Bunun alt yapı ve maddi imkansızlıklardan kaynaklandığını sanıyorum.
Dalgalar nedeniyle düşmeler oluyor, dalgaların içinde sörf tahtasına çıkmak kolay değil. Bu soğuk havada denizde bu kadar kalmak da öyle.
Sörf görüntüleri birkaç kişi yan yana geldiğinde daha güzel oluyor. İlerlerde Kiteboard yapan bir sporcu da vardı, uzaklarda olduğu için fotoğrafını çekemedim.
Bir ara bir baktım Ayberk havalarda, ani ve uzaklarda olduğu için net bir fotoğraf olmamış. Sörfçüler sörf yapmaya devam ederken yeni gelenler de vardı, artık bayağı üşümüştüm, tadında bırakayım dedim.
Dönerken kuzulu koyunları görünce durdum, çobanın yanına gittiğimde merhaba hocam nasılsın falan deyince iyiyim derken kim olduğunu çıkaramadığımı bozuntuya vermemeye çalıştım. Çoban arkadaş ” hatırlayamadın değil mi ” dedi, yüzümdeki ifade onu gösteriyordu demek ki. Mevlane Gürpınar, torosların çocuğu, bir yörük, bizim evdeki bir inşaat işinde çalışmıştı. Yüzünü unutmuşum ama konuşunca hatırladım.
Burada da bir baba oğul öyküsü vardı, Muammer ve babası koyunlarını otlatıyorlardı. Fotoğraflarını çekerken yüreğime bir sıcaklık aktı. Her zaman böyle birlikte olsunlar.
O gün hava rüzgarın etkisiyle temizdi, renkler çok güzeldi, görüntüler berraktı. İyi ki rüzgara bakıp evde kalmamışım dedim. Güzellikler emek ister, sabır ister, sevgi ister..
Muhteşem fotoğraflarınız bir tarafa ,keşiflerinizden , içinde barındırdığı anlamlı ve bir o kadar da insani yazılarınız dan etkilenmemek mümkün değil. Sizin gibi insanlar iyi ki de var ve İyi ki de rüzgara bakıp evde kalmamışsınız hocam…
teşekkürler…
Bende datçayı çok seviyorum Datçayla ilgili ne varsa okuyorum ve ilgileniyorum bende 2013 ten beri datçalıyım Datçayla tanışalı tiryakisi oldum her bahar sabırsızlıkla datçaya gelmeyi iple çekiyorum