20 sene denizlerde dolaşmış birisi olarak bu havanın, dalgaların nasıl etkili olduğunu biliyorum. Denizlerde fırtınalara yakalanmış kişiler denizin ne olduğunu bilirler. Bazen buna benzer havalarda bile mültecilerin botlara, uyduruk teknelere bindirilip denizlere salındıklarını okumuştum. Birçoğu denizi hiç görmemiş, nasıl bir gücü olduğunu bilmiyen insanlar ve sonuçta büyük bir kısmı bu dalgaların içinde kaybolup gitti. Şimdi bu dalgalara bakınca onların yaşadıkları gözümün önünde canlanıyor. İnsanlığın yok olduğu yılların içinden geçiyoruz, her şey öyle hızlı akıyor ki, herşeyi kanıksar olduk, vurdumduymaz olduk.
Bir ara ilginç bir bulut belirdi gökyüzünde, dalgaların köpükleriyle güzel bir manzara karşımda duruyordu. Manzaralar senin ayağına gelmez, sen oların ayağına gideceksin.
Buralarda pek martı yok, bir ara yakından bir martı geçti, köpüklü dalgalara doğru yol alarak. Artık bu kadar fotoğraf yeter, üşütmeyeyim diye düşünürken hazırlık yapan sörfçüleri görünce dayanabilir miyim, onların hazırlanmasını bekledim. Yüksel Altunay, Tayfun Diner, Güray Çetiner ve oğlu Ayberk Çetiner sörf yapmak için gelmişlerdi. Güray benim öğrencimdir, güneyde, kuzeyde olsun dalgalı havaları kaçırmadığını biliyorum, yanında 16 yaşındaki oğlu Ayberk vardı. Yüksel arkadaş yelkenini hazırlarken Güray ve oğlu denize bakıyorlardı, deniz biraz durulsun diye bekliyoruz dediler ben de pek değişmez dedim.
Yüksel Altunay bu dalgalı denizde ilk sörf yapan kişi oldu, ben bir tepeciğin ardında rüzgara karşı kendimi koruyarak fotoğraf çektim. Benim bulunduğum yerde deniz daha sakindi, onların derdi dalgalarla buluşmaktı bugün, dolayısyle uzaktan fotoğraflarını çekebildim. Onlar daha ilerilerde dalgaların üzerinden sıçrayarak, bazen taklalar atarak kayıp gittiler.
Yüksel arkadaşın sörfüyle havada döndüğü bir an, elimdeki objektifin imkanı bu kadar, iyi bir makinayla ve objektifle çok güzel fotoğraflar çekilebilinir.
Diğer arkadaşlar da gelince daha bir güzel oldu denizin üstü. Güray’ın küçük yaşlarda sörf yapmaya başlayan oğlu Ayberk ile yan yana dalgaların üzerinden gidişleri çok hoştu, görüntüde aynı duygu ve heyacanı paylaşan bir baba oğul vardı.
Muhteşem fotoğraflarınız bir tarafa ,keşiflerinizden , içinde barındırdığı anlamlı ve bir o kadar da insani yazılarınız dan etkilenmemek mümkün değil. Sizin gibi insanlar iyi ki de var ve İyi ki de rüzgara bakıp evde kalmamışsınız hocam…
teşekkürler…
Bende datçayı çok seviyorum Datçayla ilgili ne varsa okuyorum ve ilgileniyorum bende 2013 ten beri datçalıyım Datçayla tanışalı tiryakisi oldum her bahar sabırsızlıkla datçaya gelmeyi iple çekiyorum