Koyunlar arabamızın yanından geçtiler, arabanın kapısını açtığımda bizi uyaran köpek sesleri duyduk, oraya doğru gidince çobanla karşılaştık. Kendisiyle sohbet ettik Emecikli Süleyman Şahin babasıyla birlikteydi. Biraz konuşunca ortaokulda öğrencim olduğunu öğreniyorum. Burada koyun besleyen pek olmuyor, Emecikli bir çoban olması beni hem şaşırtı, hem de memnun etti. Çok eskilerde Datça’nın her yerinde çobanlar varmış, şimdilerde hayvan beslemek zor, alanlar gittikçe daralıyor, yemler pahalı. Daha önceleri köylüler hayvanların yemlerini kendileri üretirlerdi, bütün alanlara tahıllar dikilirdi, yazları yoncalar ekilirdi.
İki yıl önce yanan yerlerde orman işçileri çalışıyordu, buralara arkadaşlarla ağaçlar dikmiştik. Görünüşe göre tutan ağaçların etrafı çapalanıyor.
Bir orkide türü burada karşımıza çıktı, yanan bitkilerin arasında.
Ana yola çıktığımızda koyunlar tekrar karşımıza çıktılar, arabanın penceresinden fotoğraflarını çektim, tabii köpek korkusuyla, sürüye yaklaştırmıyorlar. Birkaç tane kuzu vardı, Süleyman’ın söylediğine göre kuzuları ağırda bırakıyorlarmış.
Yeşil çimenlerin içinden şunun gelişine bakın, çok tatlıydı.
Güzel bir gün oldu, doğayla iç içe, ağaçlar dikildi, yeni arkadaşlarla tanıştık, Adatepe’ye çıktık.