Mehmet arkadaş ta benimle birlikte Aydınlı arkadaşların brandasının altına sığınıyor, sırtımız dışarda öyle bir korunma.
Bizim gibi sığınmacılardan Cumalıköy’den bir öğretmenimiz.
Pazarcılar alışmışlar bu durumlara, diğer yerlerin bir çoğunda benzer durumlarla karşılaşıyorlardır. İzmir’e gittiğimde Datça’da gördüğüm bir çok aksaklığı orada da görüyoruz. Bu bizim düşünce yapımızın doğal sonucu dün internette bir yabancı futbolcunun bizim hakkımızda söyledikleri her şeyi anlatıtyordu, yeni transefer olan arkadaşına” Türkler bizim gibi sabırlı değillerdir hemen sonuca gitmek isterler, senden gelir gelmez başarı bekleyecekler” demesi gibi. hemen karar veririz, sadece bugünü düşünürüz gelecekte çocuklarımız , torunlarımız ne yapacak aklımıza gelmez. Yol yaparken bir şehir kurarken 20 yıl sonrasını hiç düşünmeyiz, alt yapıları yaparken şiddetli bir yağışı, afet durumunu düşünmeyiz. Bu yaşıma geldim bu yapımızın kolay kolay değişeceğine de artık inanmıyorum.
Yürürken altından geçtiğiniz brandanın suları bir anda üstünüze boşalıyor, fotoğrafta bu anı görüntüledim. Bu fotoğrafları çektikten sonra evime gittim ve sobayı yakıp bu sayfaları hazırladım. Böyle havalarda en güzel şey evde oturmak.