Afacanların ilk işi dondurmalarına kavuşmak oldu, Maşallah çok hareketliler.
Adı Kibele, dondurma gitmiş, çubuğu da tehlikede gibi. Allah hepsine uzun ömür versin, dünyanın her tarafında çocuklar mutlu olsun ama o kalbi nasırlılar var ya dünyaya rahat vermiyorlar. Çocuklar, anneler umurlarında değil. Bu nasıl bir dünya, nasıl bir ateş çemberi her tarafta alevler, kargaşa, masum insanlar ölüp duruyor. Bu her asırda böylemiydi diye düşünüyorsunuz.
Yücel arkadaşım çubukta patetes ustasıymış, daha önce de anlatır dururdu. Yap ta göreyim deyince heyacanla işe koyuldu.
İşin sırrı belli olmasın diye her aşamayı göstermiyorum, artık o kadar da olsun.
Nasıl da kasılıyor.
Sonunda patatesler özel kabın içinde yağda pişti ve Burçe’nin önüne geldi. Görünüşü güzel, tadını da Burçe çok beğendi, tatmak isterseniz Çınar Cafe’ye buyrun.
Eee tabii aşçının şapkası olmalı, afacanlar dediğim kadar yok mu?
Dondurmayı yediler, o kadar enerjiyi nerde yakacaklar derken, cafenin yanındaki Trambolinden çocuk sesleri gelmeye başladı.