Badem ağaçları ve çiçekleri her yerde karşıma çıkıyor.
Tuğrul arkadaşımın evinin önündeki eski yapılar..Bademler yavaş yavaş yeşile bürünüyorlar.
Kedicik hemen yanıma geliyor, evde kimseler yok, belki de karnı aç.
Birbirinden güzel ağaçlar, çevrelerine çok yakışıyorlar.
Bir tablo karşımda, ayrılasım gelmiyor.
Orhan’ın kahvesinde bir bardak çay içerek dinlendikten sonra evime geldim. Ve hemen yine çalışmaya başladım, benim dinlenmem bu kadar. Çalışmak güzeldir, yaşamın anlamını hissedersin, bir şeyler üretmenin tadını.
Harika fotoğraflar,elinize ,yüreğinize sağlık,bu yıl Sonbahar ve Kış aylarını Datça”da geçirmeyi öyle çok istedim,olmadı,badem çiçeklerini ve doğayı görmek için,fakat sayenizde gördüm,sağolun,var olun,başarılar.
bu kış aylarında datca dan bu fotoğrafları görünce içimiz ısındı.elinize sağlık. bir şairin dediği gibi ‘ şimdi datca da olmak varmış