Masalar insanı davet eder gibi, her mevsimin güzel bir yanı var. Yağmurlu havalarda kitap okumak hoşuma gider, özellikle şiir kitapları. Katıldığım etkinliklerde arkadaşların hediye ettikleri kitaplar oluyor, o anlar bakmaya pek fırsatım olmuyor, ayrı bir yerde duruyorlar, zaman zaman elime alıp okuyorum, ne güzel şeyler yazmışlar diyorum. 2008 yılında Datça’da düzenlenen bir şiir etkinliği olmuştu, etkinlikte Leyla Işık arkadaş bana ” Bir Başka Düş ” isimli kitabını imzalayarak hediye etmişti. Kitabı açınca ilk sayfada el yazısıyla yazdığı yazıyı okudum önce ” Sevgili Muzaffer Özgen’e Şiirin Dostluğuyla Datça Anısına” diye yazmış, hoş bir duygu kaplıyor daha kitabın sayfalarını çevirmeden. Belki aynı cümleyi birçok kez kullanması gerekmiştir ama yine de o size yazılmış bir yazı. Leyla Işık İzmirli bir şair arkadaş, kitabında yağmur şiirleri vardı, böyle bir havada zevkle okudum.
Yağmurla gel demiştin…
Her yağmur seni anımsatır bana
Arınmak isterim saçak altlarında
Sensizliğim,
Ve
Yalnızlığımdan…
Düşün ki ordayım,
Düşün ki yağmurla geldim sana.
Düşün ki yağmur kokuyor tenim,
Yağmurla sırılsıklam, ıslak bedenim,
Üşüyorum…
Közü henüz küllenmemiş yüreğinle
Bir ateş yakıyorsun bana
Gecenin alaca karanlığı odada
Alevler aydınlatıyor bedenimi.
Diz çöküp önünde
Teninde kurutuyorum tenimi.
Sevginin ışığı gözlerimizde.
Utanıyorum.
Yağmurla geldim sana
Yağmurla dönüyorum…
LEYLA IŞIK
Arabama tam yaklaşmışken yine batı rüzgarıyla gelen deli bir yağmur, kendimi Aydın arkadaşımın dükkanına zor attım. Kısa sürdü o da, bu yağmurlar pek toprağın altına işlemez, akar gider, toprak için yağmur yavaş, yavaş, uzun, uzun yağmalı.
Akşam havanın karardığı ilk saatler, kuzey tarafında koyu bulutlar göğü kapladı, gece yağmur yağar mı bilmem. Bir ara ışıklar söndü, şimşekler gökyüzünü aydınlatıyordu.
İlk Yağmur derken sanırsınız yağmur ilk kez yağıyor, gerçekten ilk kez yağmuru görüyormuşuz gibi beni heyacanlandıran ne olabilir? Her yıl çok ufak farklarla tanık olduğumuz bir olay ama her yeni yağmurda sanki ilk kez onunla tanışıyormuşuz gibi heyacanlı ve mutlu oluyoruz. Tüm doğa özlemle bekliyor onu tam artık hiç gücü kalmamışken, düşüyor damlalar yapraklara, filizlere, toprağa. Başımızı kaldırıp ıslanmayı bekliyoruz, yüreğimize kadar işleyen damlalar, yavaş yavaş tenimizden süzülürken.
Yağmur ol düş yüreğime
çatlamış topraklarım
doysun sana.
ağaçlarım sulansın
çiçeklensin umutlarım
bereketini getir bana
sevdanın
sevincini,coşkusunu
dereler ol
al sıkıntılarımı
kaygılarımı..
Yağmur ol düş yüreğime
söndür içimdeki yangını
durulsun duygularım
filiz versin
yaşam sevinci
çoğalsın güzellikler
Muzaffer Özgen Datça
Sanki gökyüzünde konusunu mitolojiden alan bir tiyatro oynanıyordu. Mitolojik tanrılar gökyüzünde savaşıyor gibiydi.
Yavaş, yavaş, sabaha kadar yağmalı yağmur, sesini dinleyerek uyumalı, bugün olmasa da yakındır o günler.
İlk yağmurdan sonra etrafa dağılan doğa ananın kokusunu yazmayı unutmuşum. Özellikle Datça’da bu esansın içinde, değişik otların, kekiklerin oluşturduğu koku bir başka olur, bir de toprağın kokusu karıştı mı….
Bu yazımın ertesi sabahı güzel bir yağmur yağdı Datça’ya, bitkiler doydular suya, renkleri değişti, yaprakları dikleşti..
Güzel resimlerinizin eşliğinde yağmurun kokusu Ankara ya kadar ulaştı.Sizin şiirinizde en az Leyla hanımın şiiri kadar ustaca yazılmış.Teşekkür ediyorum harikaydınız yine.:)
Ne güzel yazmışsınız Selma hanım, teşekkürler..
Sayın Hocam,
Datça Detaydaki fotoğraflarınızdan anımsayarak;
Minibüs den sizi görüp, hemen inerek Datça Medikalde sizinle tanıştığım için mutluyum.
Kumluk da ki okulun önünden, yanımızdan hızlı hızlı geçmenizin sebebini fotoğrafları görünce daha iyi anladım. Bir kez daha size, emeğinize, yüreğinize sağlık.
7 günü doya doya yaşadım. İstanbul a geleli henüz 2 gün oldu.
Sizi kesintisiz izlemeye devam ediyorum.
Saygılarımla,
Ahmet Akçay
Teşekkürler Ahmet bey, tekrar görüşmek dileğiyle, selamlar…