U şeklindeki virajın ortasında çam ağaçlarıyla kaplı bir alan, yazları pekçok tatilcinin güzel anılarla döndüğü yerlerden. Benim de ailemle piknik anılarım var, o yıllarda Datça tenhaydı, son yıllarda bu koylarda güneşlenen, denize giren pek çok kişi olmakta.
Buradaki çam ağaçlarının altında benim gibi birçok kişinin güzel anıları var.
Muğla Çevre Platformu Datça Üyesi Mimar Faruk Şahin basına yaptığı açıklamada koyun birinci derece sit alanı olduğunu, 2014 yılında hazırlanan Çevre Düzeni Planına göre de günübirlik kullanım alanı içinde işaretlenmediğini belirtiyor. Bu açıklamasında Faruk Şahin ihalenin belirsizlikler taşıdığını, orman alanı olan bu yerde herhangi bir haritanın gösterilmediğini, bölgenin neresinde yapılaşma olacağı konusunda bir bilginin olmadığını belirtti. Yine bu şartlarda ihaleyi alan orayı kendi alanı olarak kullanabilecek. Bu konuda Kent Konseyi Kıyı Koruma Grubu da çalışmalar yapıyor, herkesi korkutan asıl konu Kurubük’le birlikte koyların adım adım imara açılması. Sahiller herkesindir deniyor ama uygulamalarda maalesef öyle olmadığını sıkça görüyoruz. Özel alan denilerek kapatılan yerleri doğa gezilerimizde gördük.
Kıyı yolunun keskin virajlarının olduğu bu bölgesinde manzaralar da müthiş güzel. Mesudiye Ovabükü’nden gelişinizde keskin bir virajda durur bu seyir tepesinden Kurubük koyunu ve çevredeki manzarayı dakikalarca hayranlıkla izlersiniz. Karşılarda Palamutbükü adası, Palamutbükü kıyıları görünür. Koyun etrafı birkaç kez yürüme fırsatı bulduğum yüksek tepelerle çevrili, bu tepelerden de koy bir inci tanesi gibi görünür.
Herşey para mı, dağlardan sonra sıra buralara geldi, doğaya saygınız yoksa hiç bir canlıya yoktur. Çünkü hepimiz, tüm canlılar doğanın bir parçasıyız. Dağ, taş olarak gördüğünüz o doğa da bizim gibi canlı ve nefes almakta. Büyükşehirlere her gidişimizde görüyoruz, insanlar hapishanenin havlusunda gibi büyük binaların ortasında küçük parklarda oturuyor, egzos kokuları arasında nefes almaya çalışıyor. Çok mu zordu insanlara nefes alacakları, ruhen dinlenecekleri alanları bırakmak. Büyük kapitalist ülkelerde bile bu tür uygulamalar yok, bakir alanlarını gözleri gibi koruyorlar.
Kurubük tepeleri geçiliyor, Ovabükü’nün o güzel manzarası karşımızda.