Güzel bir parkur, dinlendirici, huzur verici bir havası var, artık buralarda da yapılaşmalar hızlandı.
Yürüyüşçüler gruplar halinde yürüyorlar, arkadaşları olanlar sohbet ederek gidiyor.
Kızlan köyüne giriyoruz.
Yol boyunca gelincik ve dallama denilen papatyalara rastladık. Şu sıralar polenler oldukça rahatsız ediyor.
Yılmaz Kardeşler Anadolu Lisesi İngilizce Öğretmeni Abdullah Yılmaz meydana yaklaşırken telefon etti, hocam kalabalık Gereme tarafına gidiyor diye. Geri gelsinler, oradan gitmiyoruz dedikten kısa bir süre sonra meydana geldim, Gereme tarafına giden kalabalık bir grup vardı, geriye döndüler, iki yıldır rota Kez tepesi üzerinden Katıyalı piknik alanı, bazı arkadaşlar o yokuşu çıkmak istememiş veya çıkamayız demişler. Kendileri bilirler dedim, orada onları arabaların geçtiği toz toprak uzun bir yol bekliyordu. Neyse çoğunluk bizimle geldi, yol 3-4 km kısalıyor ve doğa yürüyüşüne yakışır bir şekilde yürüyorsunuz.
Rüzgar türbinlerinin olduğu tepeye doğru çıkış başladı, ritmi iyi ayarlamak lazım, arada bir dinlendik, bu kısım tepeye kadar yokuş ondan sonra iniş başlıyor.