|
İlk gördüğümüz Datça Hurmasının bolca fotoğrafını çektim.
Her tarafı ağaç ve bitkilerle kaplı derede yürüyoruz, şimdilik bir sorun yok.
Böğürtlenler her tarafı kaplamış, deredeki en büyük engellerden birisi bu bitkiler oluyor, geçmek mümkün değil, biz bunlara orman üzümü derdik.
Böyle durumlarda dereden ayrılarak yukarlardan gitmek durumunda kalıyoruz.
Zaman zaman değişik bitki ve çiçeklerle karşılaşıyoruz, isimlerini bilmediğim için bir şey yazamıyorum.
Bir tür çiğdem mi acaba, yürüyüşümüz boyunca yamaçlarda sıkça bu çiçeklere rastladık.
Bu kısımlarda dereden gidemediğimiz için sırtlardan gidiyoruz, ilk gördüğümüz Datça Hurmasından sonra Datça Hurmasına ratlayamadık, bir ara acaba yanlış yerde mi yürüyoruz diye şüpheye düştüm.
Sedat Kaya arkadaşıma göre bu bitkiye Akçakesmik diyorlarmış, yenip yenmediğini bilmiyorum, o yüzden tadamadım ama görünüşleri çok güzel.
Buradan sonra piren dediğimiz bu bitkilerle karşılaştık, piren balı meşhurdur.
Epey yürüdüğümüz halde Datça Hurması ile karşılaşmayınca yamaçlardaki derelere dikkatli bakıyorum. Burada arka tarafta bir vadi görünüyordu, orayı görmek için önümüzdeki tepeyi tırmandık.
Tepeden bakınca bir düzlükle karşılaştık, burası da bizim yürüdüğümüz dereye çıkıyor. Yine Datça Hurmasını göremedik.
Yukarlarda soğuksu virajlarında arabalar görünüyor. Fotoğraflar yükseklikleri gösteremiyor, buralardan o yola tırmanmak çok zor. |
