Datça Hurmasının Vatanı Eksera Deresi23 Kasım Günü aylardan beri planlayıp gidemediğim Eksera Vadilerinde yürüdüm, zor ama unutamayacağım bir yürüyüş oldu. Arkadaşlarım Sezai Abat ve Ali Rıza öztekin ile birlikte saat 9.00 da soğuksu virajlarında idik. Artık havalar çabuk karardığı için yürüyüşe elden geldiğince erken başlayıp zamanı ona göre kullanmak gerekiyor. Şimdiye dek hiç gelmediğimiz ve kimseden de buralar hakkında fazla bilgi alamadığım bir parkurda yürüyeceğiz. Bizi nelerin beklediğini, nasıl bir doğa ile karşılaşacağım hakkında bir bilgimiz yoktu, amacım Eksera deresindeki Datça Hurmalarını fotoğraflamak, onların sağlık durumları hakkında bilgi sahibi olmak.
Soğuksu virajlarından geçerken aşağıdaki vadilere bakarak buralarda nasıl bir yaşamın olduğunu merak etmişimdir ve bir gün de oralarda yürümek hep hayalimdi, şimdi nasip oldu. Bazıları bu uçurumlara bakarak ne korkunç yerler diye içinden geçirmişlerdir, tabii bizim için eşsiz bir doğa karşımızda uzanmakta. Eksera deresine genelde sahil kesiminden başlayarak gelirler, biz tam tersi en sarp ve yüksek kısımlardan başladık. Bizim yürüdüğümüz yerlerden yürüyen çok az kimse olmuştur diye düşünüyorum. Çoğu kişi bir yerden sonra dönerler, bizler bu vahşi doğayı büyük bir mücadele vererek geçtik ve çok az bir insanın görebildiği eşsiz bir coğrafyayı fotoğrafladık.
Vadinin dibindeki dereye kolay bir yerden iniş yaptık ve çoğu kez daha önce yürüdüğümüz yerlere benzer bir dere yatağından yürümemize devam ettik.
El değmemiş bir doğa içinde heyacanla fotoğraflar çekiyoruz ama benim gözüm hep Darça Hurması ağaçlarını arıyor, arkadaşlarıma da siz bir şeyler görüyormusunuz diye sık sık sordum.
Yüksek dağların arasından kıvrıla kıvrıla uzanan bir vadi.
Zaman zaman aşmamız gereken kayalar, tepeler oluyor ama bu bir çok yürüyüşümüzde karşılaştığımız bir durum.
Derenin geçit vermediği yerlerde yamaçlardan bir yol bulmaya çalışıyoruz. Geçit vermeme olayı bitkilerin dereyi kapatması nedeniyle oluyor.
Ali Rıza Öztekin arkadaşım da vahşi doğayı fotoğraflamayı çok seviyor, sık sık kamerasını otamatiğe alarak fotoğraflar çekiyor. Sakız ağacı olduğunu düşündüğüm ağaçlara bu dere boyunca sıkça rastladık ama fazla büyük olmuyorlar.
Buralarda bu renkleri pek görmeyiz, yeşillerin arasında bu sıcak renkler hoş bir görünüm oluşturuyor.
Ve tam derenin ortasında ilk Datça Hurması ağacı ile karşılaşıyoruz, epeydir yürüyoruz, artık umudum kırılmak üzere idi.
Datça hurmaları tohumla üredikleri gibi bu şekilde sürgünler vererek de çoğalabiliyor. Ve bu ağaçın yakınları ve dibi bu şekilde filizlerle kaplıydı.
Bundan önce Datça hurmasını bekleyen tehlikelerden bahsetmiştim, onları sağlıklı görmek bizi mutlu kılıyor.
Datça hurmasının gövdesinin yakından görünüşü, geçenlerde şehirde bir hurma ağacı için Datça hurması demişlerdi, benim gördüklerimle fazla benzerlik kuramamıştım ama o kişiler o kadar iddaalı idiler ki fazla ısrar etmemiştim. Meyvaları bunların meyvalarına benziyordu ama dalları ve diğer kısımları farklı idi. Değişik tür hurma olabilir. Şimdi bu ağacın gövdesine bakınca benzerlik göremedim. |
