Kırmızı renkli kayalarından olsa gerek bu koya Kızılbük deniyor. Yer yer çam ormanlarıyla kaplı .

Ağaçların arasındaki bu yabani armut çiçeklerinin fotoğrafını çekerken bir uyarı sesi geldi , büyük ihtimalle buraya geldiğimizde gördüğümüz domuzların annesi fazla yaklaşma gibisinden uyardı diyorum. Daha önce domuzun kızdığında veya korktuğunda çıkardığı sesi duyduğum için biliyorum.

Ayakkabılarım ıslak olduğu için çıkarmak zorunda kaldım , onlar kururken de yalınayak dolaşmam gerekti , kumlar çok sıcaktı. Kum ayaklarımın tabanlarını yakınca biraz ilerideki bir taşı alıp üzerinde durmak istedim , bakın altından ne çıktı, bir akrep. Yine şanslıydım.Öldürmez ama bayağı bir acı yaşatır şimdiye dek bir kaç kez sokuldum.

Ortada yeşil bir düzlük alan var , biraz ilerisinde sahille birleştiği yerde bir çoban kulübesine ait yıkıntılar.

Manzara her taraftan güzel.

Dönüş yoluna geçtik , yağmur sularının aşındırdığı dere yatağından gidiyoruz. Dere sahile doğru kaybolmuş durumda.

Biraz sonra dere ile tekrar karşılaşıyoruz.

Geldiğimiz araziyi tırmanmak inmekten kolay fakat yemekten sonra olması ve uzun molanın getirdiği uyuşukluk kendisini gösterdi.

Sık sık durarak soluklanıyoruz ,öncüler gözden kayboldu.

Verilen molalar daha bir anlamlı , dinlenirken bütün negatif duygulardan arınıyoruz . Huzur dolu bir ortam.

Ahmet bey koyunlarını gözlüyor.

Bu kesimde bu şekil çökeltiler var , sanki lavlar buraya akmış. Bazı arkadaşlar tüf falan dediler.

Dönerken zaman zaman bir bulutlanma yaşandı , yürüyüş için iyi oldu.

Burada bir çoğumuz dereye inip yüzümüzü yıkama ihtiyacı hissettik , tokluğun rehaveti ve sıcaklık bir baskı oluşturdu

Çam dallarının ve kozalakların arasından renk renk giysiler hoş bir görüntü oluşturdu.

Boşalan şişeler tekrar kaynak suyuyla dolduruldu , Ahmet bey arkadaşlara yardımcı oldu.

İşte en güzel molalardan biri daha , suyun başında grubun çoğunluğu burada.

Bu görüntülerden sonra hepimizin bir doğa savaşçısı olmamız gerekmez mi?

Suya dokunmak , sıcakta ve yorgun iken ... Harcadığınız bu enerjiden sonra doğadaki her şey bambaşka bir anlam yükleniyor. Özellikle su gibi bir nimet , kıymetini böyle bir anda daha iyi anlıyorsunuz.

Burada sanki bir engel yarışı var gibi.

Ormanda bu çeşit görüntüler az değil . Ben buralarda hiç ağaçkakan görmedim , doğadaki denge korunduğu müddetçe herşey kendini yeniler.

Tekrar su değirmeninin yanından geçiyoruz.

Dik tepeler birer birer aşılıyor , bayan arkadaşlar fazla zorlanmadan bu dik kısımları geçtiler. (?)Şaka bir yana gerçekten tebrikler.

Ben de bu Antik dünyayaya merak saldığımdan bu yana bir duvar görmiyeyim , uykularıma giriyor. Alt kısımda suyun geçmesi için bir kanal var.

Ahmet bey yine bir şey arıyor ya hayırlısı.

Bravo Suna Hanım bugünkü efor testinden geçtiniz.

Ne bakaysun da !

Bu gülüşe 10 numara

Ahmet Soydan arkadaşımız koyunlarını kaybetmiş herhal.

Çam ağacının dalları sanki hareket ediyor.

Zor yamaçlardan biri daha çıkılıyor.Suna hanım da bir şeyler kaybetmiş gibi.

Datça yarımadasını gezerken değişik bulduğum ağaçların da fotoğrafını çekerek arşivliyorum.

Öncüler mola yerini seçmişler , daha önce belirttiğim gibi yine tepede ve manzaralı.

Öğleden sonra rehaveti çöktü , zaman olsa da kısa bir uyku çeksek.

Ahmet kardeş yediğin sucuklar buradan daha iyi belli oluyor

Ha gayret diyoruz son tepe..

Önden giden arkadaşlar başlangıç noktasına ulaşmışlar.

Arabaları bıraktığımız yer tam bir piknik alanı ,böyle bir ocak da yapılmış. Ama şu an her taraf arı kovanı , arılar çevrenizde uçup duruyorlar.

Yeşil çimenlerin üzerinde topluca dinlendik , Ahmet arkadaş birisi yardım etsin, dur bir yerin çıkacak . Diğer Ahmet arkadaş da koyunlarına kavuşmuş pek mutlu . Eee buradan laf atması kolay oluyor , artık bir iki hafta görünmem.

Burada vedalaşarak arabalarımıza bindik , herşeyi ile mükemmel bir gün yaşadım , katkısı olan tüm arkadaşlarıma teşekkürler . Başka bir güzellikte buluşmak dileğiyle.

Metin ve fotoğraflar izinsiz kullanılamaz