Eski yapının önüne basit bir çatı yapılmış, hayvan barınağı gibi, biraz ilerisinde ekmek fırını var.
Yolun sonu tarlalara çıkıyordu, ses falan gelmeyince döndük.
Durkadın hanım kovasıyla günlük işinin peşindeydi. Zeytincik’ten Yazıköy’e geldik, gezerken karnım acıkmıştı, nedense. Arkadaşıma bu konudan bahsedince onun da kanının acıkması ilginç gedi, doğa yürüyüşlerinde çoğu kez karnımız acıktı demeyiz, bugün havadan mı nedir. Çok temiz, bol oksijenli bir havayı teneffüs ettik. Arabamızı park edip hemen İlayda büfenin yolunu tuttuk, bugün menüde fasulye pilav olsa bari diyordum.
Fasulye pilav vardı ama içeriye girince şaşırdık, oturacak yer yoktu, öğlen saatlerinde demek böyle oluyor dedim. Karşıdaki kahvenin masasına kurulduk ve menümüzü sipariş ettik. Sağolsunlar burada herkes anlayışlı. Kahveci de bayandı, lokantada olduğu gibi. Yemeğimizi yerken eşek üzerinde köylüler geçti birkaç kez, birinde son anda fotoğraf çekebildim. Bu arada yıllardan bu yana böyle lezzetli fasulye yemediğimi söyleyeyim, fasulyenin cinsinden herhalde ! Fatma Güney Muslu’ya ellerinize sağlık diliyorum.
Arkadaşlarım benim yemek masasında görüntülerimi çoğu zaman görmemişlerdir, ancak bazen gezdiğim yerlerde güzel şeyleri duyurmaya çalışıyorum, bu yemek te olabiliyor. Kurufasulye, pilav basit bir şey gibi ama onun da ustası olabiliyor. Bir şeyi hakkıyla yaparsanız bir yerde kıymetiniz bilinecektir. Bilecik Bozüyük’te çalışırken küçük bir lokanta vardı, yemek saatlerinde yer bulmak çok zordu. Menü hep aynıydı, Kuru Fasulye, Pilav ve Tas Kebaptı, fırsat buldukça giderdim. Yaşamımda oradaki taş kebabı hiç bir yerde yemedim, oradan sonra tas kebap yapan yere de rastlamadım desem yalan olmaz. O lezzet aradan 30 sene geçtikten sonra da hafızamın bir yerinde durur. İşini iyi yapan, dürüst çalışan, müşterisine saygı duyan, hemen çok kazanayım demeyen her işletme mutlaka karşılığını alır ( fiyatlar, temizlik vs ).
Arabamıza doğru giderken zaman durmuş gibi, karşıdan eşeğiyle gelen birisi geliyor. Burada çokça rastlanılan görüntülerden, yolda karşılaştıklarımız selam veriyor, bazen sohbet ediyoruz.
Sevgili Muzaffer Bey,
İnternette gezinirken, Zeytincik gezisi yazınızla karşılaştım ve ilgiyle okudum. Emeğiniz için teşekkürler. Ancak yazınız içinde sıklıkla; tanımadığınız, neyi neden yaptığını bilmediğiniz bizimle ilgili fikirlerinizi okumaktan da üzüntü duydum. Bu nedenle sizi ve okurlarınızı bilgilendirmek istedim.
Orman yolundan çektiğiniz ve bizim evin çatısının göründüğü fotoğrafın altına, “evlerini güzel doğanın içine konduruvermişler” yazmışsınız. Hayır, biz bu evi kondurmadık. İmarlı, kapı pencereleri yetkililer tarafından defalarca sayılmış, duvarları defalarca ölçülmüş yasalara uygun bir ev yaptık. Üstelik iki kat olan hakkımızı kullanmadık ve 1,5 kat yaptık. Doğaya uygun olsun diye taş ev yaptık. Mimarı üslubu ve çatı kırımları nedeniyle büyük zannettiğiniz evimiz, 85 m2 taban üzerine oturuyor. Böylece İstanbul’dan bizi görmeye gelen dostlarımızı ve çocuklarımızı da ağırlayabiliyoruz. Fotoğrafta önde görünen ev ise köyümüzden yerli bir ailenin evlenecek iki oğlu için inşa ettirdiği iki katlı bir ev.
Bahçemizi çevreleyen, çok da yüksek olmayan, içerinin tamamen göründüğü duvarlarımızı da sevmemişsiniz. Adı Zeytin olan çok tatlı bir köpeğimiz var. O duvarlar, tamamen Zeytin’in güvenliğiyle ilgili. Bilmiyorum duydunuz mu? Bir iki ay önce köyümüze dadanan ve kime ait olduğunu bilmediğimiz bir köpek, bizim köyde serbest gezen 5 köpeği gece saatlerinde boğarak öldürdü. Duvar yaptırdığımız için çok sevindik.
Evimizin önünden geçerken, gördüğünüz üç köpekten Zeytin olan bizim köpeğimiz. Usta ve Badem ise, sahipleri seyahate çıkan dostlarımızın bize ve Zeytin’e emanet ettiği , bizim de sevgiyle baktığımız misafir köpeklerdi. Evet, hayvanları seviyoruz ve onları korumak için gerekli dikkati gösteriyoruz.
Yazdığınız gibi, güvenlikle ilgili hiçbir sorunumuz yok. Bildiğiniz gibi bu bölge son derece güvenli bir bölge. Komşularımızla, doğayla, dostlarımızla, köpeğimiz ve iki kedimizle birlikte Zeytincik’te yaşamaktan mutluyuz.
Bir kahveye bekleriz.
Selamlar,
Figen
Bilgilendirdiğiniz için teşekkürler Figen hanım, umarım bir gün kahvenizi içerim, selamlar. Sizi üzdüğümüz için de kusuruma bakmayın diyorum.