Birazdan fotoğraftaki yerlere gidip, daha yakından gördük.
Yeşilin her tonu var, bu güzel yerler maalesef hızla el değiştiriyor, bu beni biraz üzüyor. Biz yıllardır Datçalıların arazilerinde geziyoruz, hiçbir kısıtlama, çit, duvar yok, olmuş olsaydı gezemezdik, rahatça fotoğraflar çekemezdik. Yeni gelenler farklı düşüncelerde oluyor. İlk iş taş duvarlar çekiliyor, birkaç katlı görkemli yapılar kendini gösteriveriyor. Burada gördüğümüz taş yapılar beni rahatsız etmiyor, o insanlar kendi ihtiyaçlarına yetecek yapıları yapmışlar, yaşamlarını sürdürmek için ve bu hemen belli oluyor. Ve o yapıları dolaşırken onları saygıyla anıyorum.
Yürümek için güzel bir yol ama yolun üstündeki arı kovanlarını görünce geriye döndük aslında biraz daha yürüyecektik, tam yürüme havasıydı, çam kokuları içinde.
Yaka tarafında dağların üstünü koyu bulutlar kaplamıştı.
Zeytincik’ten Yazıköy’e doğru uzanan vadi, yemyeşil.
Orman yolundan dönerek biraz aşağıda yerleşime giden yoldan yürümeye başladık, karşımıza kocaman gövdesiyle yaşlı bir zeytin ağacı çıktı, anıt ağaçlardan, kimbilir kaç yaşında. Bahçesinde köpekler olan bir evin yanından geçtik, kapıda dikkat köpek var yazan, buraya gelip yerleşenlerden. Üç tane köpeğin havlamaları altında yolumuza devam ettik.Bu kadar köpek beslemek hayvan sevgisi mi, yoksa tenha bir yerde duydukları güvensizlikten mi bilmiyorum.
Sevgili Muzaffer Bey,
İnternette gezinirken, Zeytincik gezisi yazınızla karşılaştım ve ilgiyle okudum. Emeğiniz için teşekkürler. Ancak yazınız içinde sıklıkla; tanımadığınız, neyi neden yaptığını bilmediğiniz bizimle ilgili fikirlerinizi okumaktan da üzüntü duydum. Bu nedenle sizi ve okurlarınızı bilgilendirmek istedim.
Orman yolundan çektiğiniz ve bizim evin çatısının göründüğü fotoğrafın altına, “evlerini güzel doğanın içine konduruvermişler” yazmışsınız. Hayır, biz bu evi kondurmadık. İmarlı, kapı pencereleri yetkililer tarafından defalarca sayılmış, duvarları defalarca ölçülmüş yasalara uygun bir ev yaptık. Üstelik iki kat olan hakkımızı kullanmadık ve 1,5 kat yaptık. Doğaya uygun olsun diye taş ev yaptık. Mimarı üslubu ve çatı kırımları nedeniyle büyük zannettiğiniz evimiz, 85 m2 taban üzerine oturuyor. Böylece İstanbul’dan bizi görmeye gelen dostlarımızı ve çocuklarımızı da ağırlayabiliyoruz. Fotoğrafta önde görünen ev ise köyümüzden yerli bir ailenin evlenecek iki oğlu için inşa ettirdiği iki katlı bir ev.
Bahçemizi çevreleyen, çok da yüksek olmayan, içerinin tamamen göründüğü duvarlarımızı da sevmemişsiniz. Adı Zeytin olan çok tatlı bir köpeğimiz var. O duvarlar, tamamen Zeytin’in güvenliğiyle ilgili. Bilmiyorum duydunuz mu? Bir iki ay önce köyümüze dadanan ve kime ait olduğunu bilmediğimiz bir köpek, bizim köyde serbest gezen 5 köpeği gece saatlerinde boğarak öldürdü. Duvar yaptırdığımız için çok sevindik.
Evimizin önünden geçerken, gördüğünüz üç köpekten Zeytin olan bizim köpeğimiz. Usta ve Badem ise, sahipleri seyahate çıkan dostlarımızın bize ve Zeytin’e emanet ettiği , bizim de sevgiyle baktığımız misafir köpeklerdi. Evet, hayvanları seviyoruz ve onları korumak için gerekli dikkati gösteriyoruz.
Yazdığınız gibi, güvenlikle ilgili hiçbir sorunumuz yok. Bildiğiniz gibi bu bölge son derece güvenli bir bölge. Komşularımızla, doğayla, dostlarımızla, köpeğimiz ve iki kedimizle birlikte Zeytincik’te yaşamaktan mutluyuz.
Bir kahveye bekleriz.
Selamlar,
Figen
Bilgilendirdiğiniz için teşekkürler Figen hanım, umarım bir gün kahvenizi içerim, selamlar. Sizi üzdüğümüz için de kusuruma bakmayın diyorum.