Ben de zaman zaman güvercin besledim, çocukluğumda onlara sevdamdan bir yıl sınıfta kaldım, sonra Datça’ya geldiğimde de bir arkadaşım vermişti birkaç tane besledim. Bir gün uçarken gözümün önünde bir tanesine şahin daldı, ani bir manevrayla kendini kurtardı, kanadından yaralanmıştı, ondan sonra da kıyıp uçuramadım, kuşları bir arkadaşıma verdim. Mavilerin içinde kanat çırparlarken kalplerinin sesini duyar gibi olursunuz, çarpan sizin kalbinizdir. Bu şahin hikayesini anlatınca Recep bey şahin onları kapamaz, atmaca o işi becerir dedi. Serçeleri de kerkenez yakalayabilirmiş, yakında atmacalar güvercinlere dadanırlarmış, şimdi yem sıkıntısı çekmiyorlarmış
Akşam üzeri yem kapları tekrar dolduruldui tavuklar, güvercinler birlikte yemeye başladılar.
Burası köpekler için yapılmış yerler.
Araziye dağılmış ahşap yapılar, kümesler var, kaderlerine terkedilmiş, sanki bir doğa felaketi olmuş da öyle kalakalmışlar gibi. Bence bu yürekteki yıkımdan kalan izler, yıkılan hayaller ve tek başına verilen bir mücadelenin yorgunluğu.
Çevre dağlarla, ormanlarla çevrili. Bu fotoğrafları giderken yukarıdan çektim. Sağ altta ileride Kısık. Hızırşah arazileri inanılmaz güzel yerler, gelecek kuşaklara böyle aktarmamız gereken. Dağlar, derin vadiler, çok çok güzel, yürüyüş parkurları da altarnatif turizm için çok uygun. Ama o kem gözler bu doğanın üzerinde geziniyor bunu böyle bilesiniz onlar Karakulak’tan daha sessiz ve sinsiler.
nasıl çabuk okudum ne umarak bilmiyorum ama haaaaaaaaaarikasınız tebrikler …….
Muzaffer Bey sağ olun, burayı çok merak ediyor ve görmeyi istiyordum. Sizin resimleriniz ve anlatımınızla insan gezmiş gibi oluyor zaten. Köpekler, tavuklar ve güvercinler hepsi çok güzel. Hoş kareler yakalamışsınız.Hele hele güvercinler, gizemli bakışları ve hoş duruşlarıyla şiirlerimizin güzel imgesi onlar….
“Güvercin bakışlı sessizlik..” A. Tanpınar
“Kebuterlerin neşideleri (güvercinlerin ezgileri)” Cenap Şahabettin
Muzaffer Bey sizi bu güzellikleri anlattığınız için Recep Bey’i de bu doğa sevgisi ve çabaları için kutluyorum. Sağlıcakla kalın…
Bu güzel yorumunuz için çok teşekkürler Hayriye hanım, bir gün isterseniz oraya gideriz.
Muzaffer bey, bu yaziniz Icin cok Tesekkürler. Eski esim Recep Bey’i 1970 lerden beri taniyor, Ben onunla 1981de tanisdim. O zaman Recep Bey’in Datca limaninda bir lokantasi vardi ve bir Kurt köpegi. 1985e kadar her sene tatilimizi onunla Datca‘da gecirdik. 1990larda geldigimizde Lokanta yoktu ve kimse onun nereye gittigini bilmiyordu, bundan 3 sene önce yine Datca‘ya geldim, yine sordum, daglarda bir yerde yalniz yasiyor dediler. Recep Bey’i eger tekrar görürseniz lütfen selamlarimizi söyleyin. Manfred ve Yasemin Dittert. Eger bize tam yerini bildirebilirseniz cok memnun oluruz. Kim bilir belki tekrar Datca‘ya yolumuz düser. Tesekkürler ve saglikla kalin.