Sabah tanıştığım arkadaşlar benden önce gelmişler, piknik masası şeklindeki masanın etrafında sohbet ediyorlardı. Ben de yanlarına oturdum, hava oldukça sıcaktı, daha sonra etrafı gezerim dedim. Arkadaşların fotoğraflarını çektim bu arada, sol altta Emin Acar, Recep Beyin buradaki ağaçlardan topladığı bademleri kırarken görülüyor. Sağ üstte Tamer Tellikurşun görülüyor, portre fotoğraflarını çektim.
Arkadaşların gitme zamanı, buradan denize gidecekler, etrafta güvercinler, köpekler, tavuklar dolaşıp duruyor.
Bu ziyareti ölümsüzleştirmek üzere toplu olarak fotoğraflarını çekiyorum, ben yine fotoğraflarda yokum, onlarla fotoğraf çekilmeyi unutmuşum.
Arkadaşlar arabalarını ileride bırakmışlar, Pirenlik’e doğru gidecekler, bir müddet onlara eşlik ettim. Çiftliğin içi sıcaktan yanarken burada yayla havası var. Ben gelirken dere yolundan geldim, o yola girdikten sonra dönüş yok, çok kötüydü, arabanın altını vurdurmadan nasıl geldim ben de şaştım.
Yolda ölmüş bir bukelamun gördük, ışık hoşuma gidince arkadaşların fotoğraflarını çektim, güzel görüntüler ortaya çıktı.
nasıl çabuk okudum ne umarak bilmiyorum ama haaaaaaaaaarikasınız tebrikler …….
Muzaffer Bey sağ olun, burayı çok merak ediyor ve görmeyi istiyordum. Sizin resimleriniz ve anlatımınızla insan gezmiş gibi oluyor zaten. Köpekler, tavuklar ve güvercinler hepsi çok güzel. Hoş kareler yakalamışsınız.Hele hele güvercinler, gizemli bakışları ve hoş duruşlarıyla şiirlerimizin güzel imgesi onlar….
“Güvercin bakışlı sessizlik..” A. Tanpınar
“Kebuterlerin neşideleri (güvercinlerin ezgileri)” Cenap Şahabettin
Muzaffer Bey sizi bu güzellikleri anlattığınız için Recep Bey’i de bu doğa sevgisi ve çabaları için kutluyorum. Sağlıcakla kalın…
Bu güzel yorumunuz için çok teşekkürler Hayriye hanım, bir gün isterseniz oraya gideriz.
Muzaffer bey, bu yaziniz Icin cok Tesekkürler. Eski esim Recep Bey’i 1970 lerden beri taniyor, Ben onunla 1981de tanisdim. O zaman Recep Bey’in Datca limaninda bir lokantasi vardi ve bir Kurt köpegi. 1985e kadar her sene tatilimizi onunla Datca‘da gecirdik. 1990larda geldigimizde Lokanta yoktu ve kimse onun nereye gittigini bilmiyordu, bundan 3 sene önce yine Datca‘ya geldim, yine sordum, daglarda bir yerde yalniz yasiyor dediler. Recep Bey’i eger tekrar görürseniz lütfen selamlarimizi söyleyin. Manfred ve Yasemin Dittert. Eger bize tam yerini bildirebilirseniz cok memnun oluruz. Kim bilir belki tekrar Datca‘ya yolumuz düser. Tesekkürler ve saglikla kalin.