Bildiğim kadarıyla pişirilen ekmekler kıtır olması için fırında bir zaman daha duruyorlar, bu ekmekler Datça’da çok sevilir. Çok eski yılların bir geleneği bence, bayatlama sorunu yok, lezzetli.
Ersoy arkadaş dağlarda topladığı mersinden bize ikram etti. Yürüyüşlerimizde birçok kez bu bitkiler karşımıza çıkar, sulak yerleri severler, bazen kaynak başlarında görürüz. Topluca mersinleri görüdüğümde burada su vardır derim ve çoğu kez yanılmamışımdır. Bunca yıldır doğada geziyoruz şimdiye dek ağzımı buruşturmayan, tam olgunlaşmış mersin’e bir kez rastladım, bir de şimdi . Mersinler iri ve tatlıydı, avuç avuç yesen rahatsız etmeyecek türden.
Biraz sonra Ersoy’un annesinin bizim için yaptığı susam helva iki tabak içinde ikram edildi, oldukça güzel bir tadı vardı, hafifti. Eskiden bu yörelerde çok yapılırmış, şimdilerde artık herşey hazır. Salise hanım Susam helva ve Saraylı tatlısını sıkça yapardık diyor. Saraylı dedikleri Datça’nın meşhur damat tatlısı, yanlış duymadıysam Samsı da diyorlar, bu baklava dilimi şeklinde olurmuş. Datça hamur işleri sayfamda fotoğraflarıyla anlattığım eskiden evlerde yapılan nohutlu lokum pilavı, yoğurtlu , sarımsaklı tatar makarna gibi hamur işleri buralarda artık düğünlerde yapılıyormuş. Keşkek te Datça düğünlerinde ikram edilen yemeklerden, eskiden dibeklerde dövülen buğday şimdilerde herşey gibi hazır alınıyor. Datça Hamur İşleri
Salise hanım susam helva tarifini verdi: ” Susam yağsız olarak tavada kavruluyor, pıtırdıyor, pıt pıt sesler çıkararak tavadan çıkıp gider. Kızardıktan sonra tavadan alınıp soğuyunca havanda dibekle döveceksin, çok eritmeye lüzum yok, biraz dövcen. Sonra tavaya yağ koyup biraz unla kavruluyor, susam da ilave edilip her ikisi karıştırılıyor, kavrulacak. Şerbet hazırlanıp dökülür, karıştırıldığında azıcık koyulaşır. ( ateşteyken yapılıyor ) ” Tabii Salise hanıma ne kadar susam kullanıldığını sormamışım, serbetin ölçüsü tecrübeyle olan bir şey anladığım kadarıyla.
Karakaş ailesi toplu halde, Necati Karakaş, Ersoy Karakaş, Salise Karakaş, Ersoy’un Anadolu Lisesinde okuyan oğlu Bora. Bizleri misafir edip bu çok eski lezzeti tattırdıkları için kendilerine çok teşekkür ediyoruz, Salise hanımın ellerine sağlık. Necati bey her zamanki gibi güleryüzüyle, Betçe Sanat merkezi’nin sanat şöleninde Türk Halk Müziği korosunda eşiyle birlikte yer almıştı, çalışmalar yeniden başlamış.
Ersoy arkadaşımın evinde köpekleri ve kedisi var, onlar hep kucağında. Daha sonra Yazıköy meydanında arkadaşlarımızla vedalaşıp Knidos’a doğru yol aldık.
Knidos’a giderken veya gelirken bu sokaktan geçersiniz, kapıların önünde güneşlenen, etrafı seyreden yaşlılar hep vardır. Eşeği üzerinde tarlasından gelen bir köylü de karşınıza her an çıkabilir.