Anemonları tek tük görüyorum, geçmiş yıllarda bu zamanlarda daha çok olurdu. Havalar sıcak gidiyor diye olabilir mi bilmiyorum. Derenin bu kısmında atılmış çöpler vardı, insaat atıklarından, ev malzemelerine kadar birçok şey vardı. Geçenlerde Kaymakamlıktaki brifingte Datça’da bu gibi çöplerin dökülmesi için tahsis edilen bir yer olmadığını öğrendik, yetkililer de bu yüzden birşey yapamıyoruz dediler.
Tam Kumyer yoluna çıkmıştık ki ilerlerde bir hortum gördük, daha sonra Palamutbükü’ne gittiğimizde oradan daha net göründüğünü öğrendik. Yağmurun yaklaştığı görülüyordu, hem de iyi bir yağmur geliyordu ve çok geçmeden arabamızın kapısını açtığımızda bardaktan boşanırcasına bir yağmur yağmaya başladı. Yürüyüşümüz esnasında böyle bir yağmura yakalanmadığımız için şanslıydık, kıl payı kurtarmıştık. Zeytin toplayanlar bizim gibi şanslı değildi, üzerlerinde kazakla yağmura yakalanmış insanlar gördük, ne şemşiyeleri vardı ne de yağmurlukları, yağmur hiç umurlarında değil gibiydi.
Kumyer’den Palamutbükü’ne doğru yol aldık, Kumyer’den geçerken yol sular içindeydi, yolun kenarında çiçek açmaya başlamış bir badem ağacı vardı, burada durup hem yolun hem de badem çiçeklerinin fotoğrafını çektim.
Palamutbükü’ne inişte durarak manzaranın fotoğrafını çektik, yol kenarında yağmur sularının sesi geliyordu. Zeytin toplamaktan dönenler geçti yanımızdan.
Güzeller güzeli Palamutbükü ovası, badem tarlalarıyla kaplı alanlarda artık binlar yükseliyor, yıllardan bu yana burada durarak fotoğraflar çekerim, birkaç yıl sonra hepsini birlikte yayınlamak istiyorum.
Palamutbükü denizi bugün de çok güzel görünüyor, yağmurun arkasından yeşile dönmüş, ama berrak. Palamutbükü bu zamanlarda ıssız, terkedilmiş gibi. Burada karnımızı doyurduk.