Kayalıklarda öten küçük kuşlar vardı, çok ilginç ötüyorlardı. Büyük bir ihtimalle yavrulamak için buradaydılar. Datça körfezi bütün güzelliğiyle karşımızdaydı.
Zirveye doğru biraz kayalık ama zorlayan cinsten değil. Yamaçlarda yer yer sandal ve maki şeklinde zeytin ağaçları var. Burası yıllar önce bir yangın geçirdi, yaralarını yeni sarıyor.
Kısık dediğimiz Kartal vadisne girilen kısımda karşılıklı iki dik kaya buraya ayrı bir ihtişam kazandırıyor. Masallardaki gibi fantastik görüntüler, ama bunun farkında olan, buraya zarar gelmesinden korkan çok fazla kişi yok. Oysa birçok şeyi yapabilirsiniz ama bu güzellikleri, milyonlarca yıllık, birçok canlıya ev sahipliği yapan bu kayaları yapamazsınız.
Surlar ve yıkılan surlardan kalan taş yığınları, ve zirveye geliyoruz, oldukça geniş bir alan. Makilerle, sararmış, kurumuş bitkilerle kaplı. Kuru otların arası taş yğınlarıyla dolu yürümekte zorlanıyorsunuz.
Etrafı dolaşıp çadırımızı kuracağımız uygun yeri ararken bir yandan da akşam manzarasını seyredip, fotoğraflar çekiyoruz. Çadır kurmak için uygun yer güney tarafındaki uç kısımlar olacağını biliyordum, her tarafta buradaki yapılardan kalan taşlar vardı. Uç kısımda çadır kurarak hem mehtap’ı izlemek imkanı bulacaktık hem de daha güvenli olacaktı.
Gün batımının kızıllığı yavaş yavaş doğada kendini belli etmeye başladı, yakındaki kayalar karardı. Karadağ ay’a rhmen bütün gece karanlık bir kütle olarak karşımızdaydı.
* * * * * * * * ne kadar yıldız koysam da gördükleriniz ve yaşadıklarınızın yanında sönük kalır.Gün batımı ve gün doğumu harika.Tebrikler.
Hocam….ne diyebilirim ki.Sizi tebrik etmekten başka..Bizler okurken resimlere bakarken huzur doluyoruz.Kim bilir yaşamak , içinde olmak nasıl muhteşem bir duygudur…..Sevgiyle kalın…
Selma arkadaşlarım çok teşekkürler, yorumlarınız bana güç veriyor.