Karşıdan gördüğümüz büyüleyici görüntülere çok yaklaşmıştık, aşağıda derin bir vadi vardı, rüzgar oldukça güçlüydü, vadiye doğru eğilemedim. Akın ağbi bu kıyı yolundan devam etmek istiyordu, aklımda kaldığı kadar Garipçe diye bir yer varmış, dağa tırmanmaya oradan devam etmek istiyordu ama rüzgardan korunmak için daha iç kısımlardaki patikaları kullandık, bitkiler rüzgarı kesiyorlar.
Karadağ ve Tuludağ’a göre bu Kocadağa çıkmak kolay ama oldukça yüksek bir dağ yürüdükçe zirve hala görünmüyor. Karşıda derin vadiler oluşturan sarp kayalar inanılmaz güzel bir manzara oluşturuyor. Arada bir sık çalıların arasından geçsek te genellikle taşlık patika yollardan yürüdük.
Bitki örtüsü olarak pinar dediğimiz meşe türü çalılar çoğunlukta, bazıları yaprakları dikensiz olanlardan, Akın ağbi bunlara kaba pinar demişti sanki, her zaman not alırdım ama bu kez elim kaleme gitmedi işte. Çok güzel manzaralar vardı ama şansıma bugün fotoğraf çekmek için inanılmaz kötü bir hava vardı, aslında kuzeyden gelen rüzgarlarda hava açık olur, bu neyin nesi anlayamadım. Bütün ovalar aşağıda ama her yerde garip bir pus var, güneşin tersi taraflar da aynı.
Kayalık yerlerden geçiyoruz. Aşağıdaki vadinin uç kısımlarında sandal ormanları var, Akın ağbi buralarda çok kalın sandal ağaçları olduğundan söz etti. Vadinin yukarılarına doğru başlayan çam ormanları karşı dağların yamaçlarında da devam ediyor, çok güzel görünüyorlar, oldukça sıklar.
Dağların arasındaki yarıklar sandal ağaçlarıyla kaplı, çok vahşi ve ilginç bir doğa var buralarda.
Karşıda Çeşmeköy, Cumalı köy görünüyor, dağ sıraları batıya doğru devam ediyor.