Zirvedeki direkte al bayrağımız dalgalanıyordu, solda doğu tarafında dağların arasında Yaka’ya doğru uzanan vadi görülüyor, bu ovalarda badem çoğunlukta olmak üzere badem ve zeytin ağaçları yer alıyor. Badem çiçekleri hep birden açtığında ovanın manzarası çok güzel olur.
Bu kaleler çoğunlukla yollara hakim dağların zirvelerinde yer alıyor, bazı kısımlar yüksek kayalıklarla kaplı, korunmasız kısımlara duvarlar yapılıyor. Burada da öyle, Eski Datça, Yarıkdağ, Kumyer ve Yazı kalesi geniş bir alanı kaplayan kaleler. Son dönemlerde de korsan saldırılarına karşın sığınılan yerler. Yalnız bu kalede sarnıç olmaması ilginç, ya biz göremedik, ya taşların altında kaldı. Halkın sığındığı bir yerse sarnıç olması lazım diye düşünüyorum. Kumyer ve Hızırşah Yarıkdağ kalelerinde sarnıçlar var, hatta Yazı kalesinin Batı tarafındaki Saranda dağındaki kalede bile sarnıç bulunuyor, ki küçük bir alanı var. Datça Kaleleri sayfamda hepsinin fotoğrafı var, bazıları haberleşme, gözetleme amacıyla kullanılan yerler. Kumyer ve Eski Datça kalelerinde Knidos dönemine kadar giden kalıntılar görülüyor. Bu kalelerle ilgili çok fazla bir bilgi yok maalesef.
Kalenin güney kısmında duvarlar fazla, küçük taşlarla harçla örülmüşler.
Kuzey kısmında eski yapı kalıntıları var. Bu gibi yerlerde şapeller olabiliyor. Birkaç yerde görmüştüm.
Kuzey tarafındaki duvarlar, buradan Ege denizi ( Değirmenbükü tarafı ) görülüyor.
Dağdan çıkarken tarlasında çalışan bir Yazıköylünün yanından geçmiştik, dönüşte eşeğini yüklerken gördük, fotoğraf çekmek için beklerken sohbet ettik. Zirvedeyken Korkut Sönmez arkadaşımdan telefon geldi, Betçe Sanat Merkezi yöneticilerinden, Palamutbükü’nde de Bedya Sanat merkezinin sahibi, heykeltraş arkadaşımız, bu yörelerin çocuğu. 15 ocak tarihinde Datça Kültür Merkezinde Betçe Tiyatro Topluluğu bir oyun oynayacaktı saat 17.00 de onun son provasını yapacaklarmış davet etti. Bu haber üzerine kaleden iner inmez Datça’ya doğru hareket ettik.
Yazı da görüntüler de çok güzel. Teşekkürler. .