Yel değirmeninden ayrılarak yolumuza devam ettik, bu kısımlarda zeytin ağaçları çokça, zeytin toplayanların çıkardıkları sesleri duyabiliyoruz.
İlerde deniz göründü, yanından geçtiğimiz bir tarlada zeytin toplayanlar vardı, kolay gelsin dedik, yanlarında birkaç koyun otluyordu. Piren bitkisinin çiçekleriyle ilk karşılaşmamız. Bu mevsimde pembe, mor çiçekleriyle dağları, vadileri kaplarlar. Bizim evin yanında beyaz çiçekli olanlarını da görmüştüm, şimdi oralar yapılarla doldu. Bir metre kadar büyüyebilen çalımsı bir bitki, yapraklarını dökmüyor. İnternete baktığımda Piren’e Funda otu, süpürge otu da denildiğini gördüm, fotoğraflar da aynı. Ben bu bitki ile Datça’da karşılaştım , burada Piren diye biliniyor. Bazen top sahası büyüklüğünde bir alanı kapladıklarını görürsünüz, çok güzel bir görüntü sunarlar. Aralarından geçerken yüzlerce arının da yanından geçmiş olursunuz, vızıltıları biraz korkutsa da genellikle bir şey yapmazlar. Piren zamanı arıcılar kovanlarını bu çiçeklerin yoğun olduğu yerlere getirirler, Piren balının kendine özgü bir tadı var, bir kez almıştım. Yine internette bu bitkinin sayısız faydası olduğunu da okumuş oldum.
Yol burada çatallaştı, aşağıya doğru giden yol Yazı’nın su ihtiyacını sağlayan kaynağa doğru gider, geniş yoldan devam ettik. Yürüyüşümüze başladığımızda yanımızdan geçen motordaki kişilerle burada karşılaştık. Arı kovanlarına bakmaya gelmişler. Fotoğraftaki kişi Palamutbükü’nden Nevzat Uzun, yaşını sorduğumda 99 deyince inanasım gelmedi, maşallah oldukça dinçti, hala arılarının peşinde koşturuyor. yanındaki arkadaşı da Ulalı arıcıların başkanı Recep Arıcı imiş, o da 84 yaşındaymış. Bu yaşlarda sağlıklı, dinç olmaları Uğraştıkları meslekle ilgili olabilir , temiz havada, stres yok, hareket isteyen bir iş. İnsanı yaşlandıran en büyük etken bence stres, uzun yaşayan insanlara baktığınızda herşeyi dert etmeyen, umursamayan, yavaş hareket eden insanlardır. Onlar daha çok yaşayacağımız zaman var gibisinden enerjilerini dikkatli kullanan insanlar, bir de bunlara zeytinyağlı, sebze ağırlıklı beslenme eklenince doğal olarak uzun yaşanılıyor.
Arıcı amcaları biraz geçmiştik ki, karşı tarafta tepelik bir yerde çiçek açmış ağaçlar gördüm, arkadaşıma gösterdiğimde o da şaşırdı, bu mevsimde, badem ağaçlarına benziyorlardı. Tele objektifim yanımda olmadığı için uzaktaki bu beyazlıklar ile ilgili şüpheli bir durum oluştu. Benim gözler miyoptur, uzun zamandır gözlük te takmıyorum, yakını en küçük harflere kadar gözlüksüz okuyabiliyorum ama uzakta sorun var. Anlamanın bir yolu vardı hemen çiçek açmış görünen ağaçlara doğru yürüdük, önümüzde bir dere vardı onu geçmemiz gerekti. Yürürken arkadaşım armut ağaçları olmasın bunlar diyordu, onların da çiçek zamanı değildi bana göre. Bir de her taraf badem ağacı, bunlar çiçek açmış ağaçsa badem ağacı olmalılar diye düşünüyordum.
Ağaçlara yaklaşırken zeytin ağaçları çıktı karşımıza güneşte yaprakları parlıyordu, bunlar gibi parlayan yapraklar görmüş olmayalım diye düşünerek biraz daha gidince badem çiçekleriyle karşılaştık. Çok zamansız çiçek açmışlardı, içimize mutluluk pompalandı sanki, yüreğimizi bir coşku kapladı ama sonra biraz düşününce doğa bize bir şeyler anlatmak istiyor gibiydi. Havaların her yıl birkaç derece daha ısınması, dünyadaki yaşamı ters yüz edeecek gelişmeler. Bazı bitkilerin yetiştiği ülkeler yer değiştirecek, bazı bölgeler kurak bir iklimi yaşayacaklar. Tabii bu iklim değişikliklerinin en kötü etkilerinden biri susuzluk olacak.
Badem çiçekleri uçuşan beyaz kelebekler gibiydi, ocak ayında ilk bademleri yine Yazı köyü civarında belgelemiştim ama Kasım’da çiçek açtığını yeni görüyorum. Buralarda iklim diğer yerlere göre daha ılık, ilk çağlalar bu yörelerde çıkar, bunlar da erkenci denen bir türdür. Çağla erken çıktığı zaman fiyatı da iyi olur, daha sonra diğer ağaçların da ürün vermesiyle fiyatlar düşer.