Kurubük’e bakan yamaçlarda mutlu bir şekilde otluyorlardı, keçiler bir yerde fazla durmaz, hep hareket ederler.
Bastığımız her yer bu tür çiçeklerle kaplıydı, papatyalar gibi her tarafı sarmışlardı. Hava tahminimizin aksine çok güzeldi, bu kısımlarda rüzgar da rahatsız edici değildi. Dalgaların kayalara dokunuşunu izlerken arkadaşıma işte aşk bu dedim. Ahmet Boz sohbet esnasında karşıdaki mağarayı gösterdi, güzel bir mağara var gittiniz mi dedi. Ekrem arkadaşım dürbünüyle mağaranın yerini tespit ederken görülüyor, oraya çıkmaya karar verdik.
Geçenlerde Kurubük tepesinde yabani bir badem bitkisini görüntülemiştim, biraz ilerideki bu yabani bademi görmemişim. Bu daha büyüktü, keçilerin fotoğrafını çekerken gördüm. Bir ara gelip bademden otlandılar. Bu bademler oldukça dikenli, ama keçiler yine de yenecek bir şeyler buluyor.
Yabani bademle birlikte koyun görünüşü güzeldi, tabii karşı taraflar ışık ve sis nenediyle oldukça bulanıktı.
Çobandan ayrılarak Mağaraya gitmek için Kurubük sırtlarındaki tepeye tırmanmaya başladık, biz çıkarken siyah bir keçi, tepedeki kayalara tırmanıyordu.
Manzara çok güzeldi, yamaçlardan mağaraya doğru yürüdük, keçilerin sıkça kullandığı belli olan bir patika yol vardı. Yolumuz üzerinde bir ara ağır kokular geldi, öimüş bir keçinin yanından geçtik.
Datçaya bir saat yaklaşmış,marmariste bir çok kez konaklamıştım.Yolu beni ürkütüyordu grzgin kızım oraya taşınmayı düşündüğü için annesiyle gitmişler ama taşınmaları kısmet olmamıştı.Sizin gözünüzle gördüğüm bu güzellikler beni büyüledi.Datçaya ziyaret borçluyum.Ancak yaşım 35 i geçtiğinden olsa gerek,tek tarafı denize dik uçurumso yollar beni bozuyor,araç süratim 30 km.düşüyor.Şöförlük yapmadan geleceğim bu güzellikleri tekrar hissetmek için.Ama benim kalbim yine Fethiyede,çünkü oğlum ve kızım oraya taşındılar.Gözünüze ve gönlünüze sağlık diliyorum.