Buraları gezen arkadaşlar bu gibi yerlerde dikkatli olmalı, tavandaki çatlaklar içeriden daha iyi belli oluyor. Kubbenin dışındaki taşlar geleneksel birçok yapıda olduğu gibi kırmızı çamurla tutturulmuş, yağmurlardan etkilenmemesi için üzeri iri çakıllı bir horasan harcıyla sıvanmış. Horasan harcı dediğim harç Romalılarla birlikte kullanıılmaya başlanılan bir harç, ilk çimento. Bu sayede kemerli yapılar, kubbeler, tonozlar yapılıyor. Kireç, pişmiş toprak kırıkları, kum, çakılla yapılan bir harç, yıllar içinde sertleşiyor, bildiğimiz çimentoya göre daha esnek. Tabii kendine özgü incelikleri, sırları vardır. Şimdi kubbeye sıvanmış bu harç döküldüğü için çamur harç zamanla yağmurlardan etkileniyor.
Buradaki palamut ağaçları da anıt ağaçlar.
Bir tanesinin içi boşalmış, ama o yaşamına devam edecek.
Bu yerler gelişmiş bir ülkede olsaydı, böyle kendi haline bırakırlarmıydı. Buraya güzel bir yol yaparlar ve koruma altına alırlardı, birçok turist buraya gelir bu çok özel yeri görürdü. Tabii bizde yol yapılması demek bu ağaçların yok olması demektir.
Daha önce burası ile ilgili yaptığım sayfalardan birinde buraya doğa müzesi demiştim.
Arkadaşlarım bir palamutun altına uzanıp dinlenirken çevreyi dolaştım. Her tarafta yıkılan duvarlardan kalma döküntü taşlar vardı.
Parmaklarını toprağa bütün gücüyle saplamış, yaşayacağım diyor.