Bu kayalık kısımda bir mağara var, burada rüzgar kuvvetliydi, öyle olmasa burada bir mola verecektik. Mağara dedim de orada Vefa arkadaşımla yaşadığım bir anım var, hala unutamam. Karşı tepelerden buraya gelmiştik birden yağmur bastırdı, kendimizi bu mağaraya attık. İnanılmaz güzel bir manzara karşımızda duruyordu, yağmur tatlı tatlı yağarken keklik sesleri bütün vadiyi kaplamıştı. Hep oraya bir daha gidip o manzarayı tekrar seyretmek istedim ama nasip olmadı, bugün de geçip gidiyoruz.
Palamutluk’a giderken Vefa arkadaşım palamutluk solumuzda kaldı dediyse de ben buradan gitmekte ısrar edince birçok dikenli bitkilerin arasından yürümemiz gerekti, burada patika falan da yoktu.
Buradan Akdeniz ve Ege Denizi’ni görebiliyoruz.
Vadiden çam ağaçlarına doğru yürüyoruz, ben bu yürüyüşte iki kez yönümü şaşırdım, kendim de şaştım bu işe.
Çam ağaçlarının arasından patika yola çıkmaya çalıştık. Bu arada bir palamut fidanı çıkmış ama tepesi yenmiş. Palamutlukta kendime sormuşumdur hep, bu kadar palamut ağacı var ama bunların pelitlerinden çıkan hiç fidan olmaz mı diye, işte ilk kez bir tane gördüm ama büyüyeceğini pek sanmam.
Biraz sonra palamut ağaçlarına rastladık. Üzerlerinde meyvaları da vardı, bu meyvalar kimya sanayiinde kullanılırken bu ağaçlar çok değerliydi ve yarımadanın her tarafınında sıkça varlardı. Geldiğim yıllarda birçoğu odun oldu sobalarımızda yaktık, şimdilerde kesmesi yasak diye biliyorum.