Bitki denizinde yüzer gibi, çok hoş anlardı. Yürüyüşümüz boyunca dikkat ettim, Datça doğasında aklımıza gelen hangi bitki varsa hepsine bu doğada rastladık, bazılarının adını bilmiyorum. Sandal , defne, yabani zeytin, pinar meşesi, yabani harıp, akçakesme, piren, kantaron, adaçayı bildiklerim, adını bilmediklerim de var. Sık bitki örtüsünü dikenli sarmaşıklar sarıyor, bazen bir ağ gibi oluyorlar.
Dik bir araziyi, sık bitki örtüsünü geçtikten sonra Karia Yoluna çıktık, bu yoldan tekrar geldiğimiz yöne doğru yürüdük. Arkadaşımla yürüyüşlerimizde uzun bir mola vermeyiz, bir meyva yiyecek veya bazen üstümüzü değiştirene kadar geçen bir zaman.
Kayalara oyulmuş merdivenden inerken, aşağıda fotoğraf çeken arkadaşımı ve karşı dağları fotoğraflıyorum.
Merdivenli sahili. Goethe ” Tabiatın tutarlılığı insanların tutarsızlığından sonra ” güzel bir tesellidir demiş. Biz bu doğada bir teselli buluyoruz, çevremizdeki acıların, savaşların, kötülüklerin haberlerini duymakla geçen saatlerden sonra. İnsanların bencilleştiği, hep ben, ben dediği, kişisel hırsları için her şeyi yapabilecekleri bir dünyanın kapısından huzurun, saflığın, güzelliğin kapısından içeriye girdiğimiz anlar bu anlar.
Bugünkü keşif gezmizde Sındı’ya gidilen patika yolun da izlerini görmek istiyoruz. Koya açılan vadide bu geçidi aradık, bitkiler çoğu yeri aşılamayacak şekilde kapamıştı.
Sonra o kapıyı bulduk ve hala etkisinden kurtulamadığım o doğanın içine giriverdik, yüksek kayaların arasında bitkilerle kaplı bir doğa, yukarıdan süzülen sihirli bir ışıkta büyülenmiş bir vaziyette yürüdük.
Ne güzel bir site. Yaziılarınızı okuyup resimlere bakmak , ruhuma çok iyi geldi.
Yaptiginiz is kesinlikle takdire deger. ellerinize saglik.