Daha sonra doğru Kumyer’e geldik ve Palamutbükü yolu üzerinde köy ürünleri ve aklınıza ne gelirse, esmer un, sandalye, vs satılan Ören ticarete uğradık, un ve bazı ürünler lazımdı. Şener Ören basit bir badem kırma makinasını çalıştırarak bize gösterdi, videosunu çektim. Kumyer’den inip, sahil yolundan Ovabükü’ne geçtik. Palamutbükü manzarasını çok güzeldi. Turizm bu ovayı tüketen bir tırtıl gibi sessizce ilerliyordu.
Palamutbükü Gerence’de durarak bu güzel yerin fotoğraflarını çektik, biraz ilerideki Akçabük tellerle çevrildiği için durmuyorum artık, hoş bir manzara değil. Geçerken sahibi hiç değilse buraya bir kamp alanı yapsa diye içimizden geçirdik. Datçamızda maalesef son yıllarda tüm dünyada önemsenen kamp alanları yok. Eksoz gazlarıyla boğulan büyük kentlerde yaşayan insanların kısa bir zaman da olsa nefes alacağı, doğa ile iç içe tatil yapacağı yerlere gelişmiş ülkelerde önem veriliyor.
Mavi ve yeşilin en güzel tonları burada, Gerence’de denize yakın bir yerden tatlı su çıkıyor, geçmiş yıllarda çevre köyler burada toplanırmış.
Mesudiye’den Datça’ya doğru yol alırken ağaçların arasından karşı dağlar çok güzel görünüyordu, aşağı inmeye üşendim, arkadaşım inerek fotoğraflar çekti. Eve geldiğimizde yorulmuştuk, dağlarda yürümesek te hep ayakta ve hareket halinde olmak yoruyor. Güzel bir Datça günüydü, adım adım diğer sahil kentlerinin akibetine doğru giderken bu günlerin anlamı çok büyük.