İki zeytin ağacı, diğeri onun omzunu tutmuş güç veriyor.
Yağmurların arkasından mantarlar da çoğaldı, çeşit çeşit mantarlar doğada, arkadaşların paylaştıkları fotoğraflarda çok ilginçleri var. Abdestbozanların arasından sarnıca doğru yürüyoruz. Bundan sonrası yapacaklarım için karasızım, geriye mi dönsek, domuzçukuru’na doğru mu yürüsek, karşı dağa mı çıksak..
Düzlüğün ortasındaki harıp ağacının yanından geçiyoruz, oldukça yaşlı. Daha önce de sıkça yazdığım gibi yerleşim olan her yerde bu ağaçlara rastlarız, pekmezi çıkarılıır, meybası ilaç gibi çokça faydalı.
İç kızılova sarnıcı içinde su tutuluyor, birçok kez fotoğrafını çekmiştim. Bu kez çevresini de dolaşma fırsatım oldu. Sarnıçlarda aslında yağmur suyu önceleri kubbenin yanındaki deliklerden girecek şekilde yapılıyor, bozulmamış olanlarda bunu görebiliyoruz, su buradan girerse daha temiz olur bana göre. Daha sonra duvarların altındaki oyuklardan da suların gireceği gözler yapılıyor fotoğrafta görüldüğü gibi. tabii bunun nedeni ne olabilir bilmiyorum. Yağmur sularının akacağı su yolu bu deliklere gidiyor, bu şekilde toprak da sarnıca dolar gibime geliyor, nasıl yaparlardı kimbilir.
Sarnıcın arkasında hemen yanından bir dere geçiyor, dere sularının sarnıca zarar vermemesi için koruyucu bir duvar yapmışlar.
Tam sarnıcın yanından hareket edecekken yürüyen birlerinin sesi geldi, sesler çok yakındaydı, tanıdık birisi mi diye gelmelerini bekledik.
Toga Köktuna, Ali Anafarta ve Figen Anafarta arkadaşlar yürüyüşe çıkmışlar, Domuzçukuru’nu geçip Hızırşah pirenlikte bıraktıkları arabalarının yanına yürüyecekler. Yürüyüşe Kargı’dan bizim başladığımız yerden başlamışlar.