Oğlakların içeriye girişleri bizim için sürpriz oldu, bazen böyle sürprizler insanı canlandırıyor, o anı en iyi biçimde değerlendirmeye çalışıyoruz.
Durangül hep bizimleydi, arada bir ekranı göstererek merakını gidermeye çalıştım.
Yeni doğmuş yavrular bir kenarda güneşleniyorlardı.
Oradan çıkarak Ekrem arkadaşımın yürürken gördüğü gelincik tarlasına yürüdük. Bu yollar onun her zaman geçtiği yerler.
Boydan boya gelinciklerle, papatyalarla kaplı bir tarlaya geldik, sürülmediği için böyleydi. Rüzgar çiçekleri oldukça hareket ettiriyordu. Gelincikleri istediğimiz gibi çekemedik bu yüzden, yaprakları rüzgarla kapanıyor, kırmızı lekeler gibi göründüler.
Her tarafta bir başka kompozisyon vardı.
Fotoğraflarınız, yazılarınız dahası Datça’ya ve hayata bakışınız herkese örnek olacak kadar güzel. Bu güzel coğrafyanın değerini bilen, sahip çıkan insanların olması yarınlar için beni ümitlendiriyor. Selamlar.