Eve doğru giderken ben de onlarla yürüyorum, yağmur nedeniyle tam rahat bir şekilde fotoğraf çekemiyorum. Mehmet Kaya’nın kahvesinin önünden geçerken orada oturanların da elleri öpülüyor, yaşıtları ile tokalaşıp, sarılıyorlar.
Asker evinin önünde bekleyen kadınlar, yaşlılar bu adetlere daha önem veriyor gibi.
Bulut ve Utku iki kardeş yanyana.
Yakınları ve arkadaşları ile hatıra fotoğrafları çektiriliyor.
Anneanne ile fotoğraf çektirilirken, Datça’da gençlerin askere gideceklerinden 20 gün öncesinden asker evine ziyaretler başlıyor. Sizi tanıyan kerkes ziyarete gelir. Biz buranın yabancısı olmamıza rahmen çocuklarımın askere gidişlerinde bir çok kişi geldi, eşim de birçok kez asker evine gitmiştir.
Fotoğrafa dede de alınıyor.
Muzaffer Bey, harikaydı , ellerinize sağlık. Sevgili Utkuya da, güle güle gitsin; hayırlı tezkerelerle dönsün, diyorum.
Asker uğurlamanın Datça’da ayrı bir yeri ve özelliği vardı. Datça’da yaşatılan bu değerimizi görselleştirip yazarak sözlü kültürden yazılı ve görsel kültüre aktardığınız için yaptığınız işin ayrıca bir önemi olduğunu düşünüyorum. Teşekkürler…