Sanatsız olmaz

Yıllardır gördüğümüz insanlar, hiç evlerine gitmemişler de hep burada kalmışlar gibi.

Mithat Kuyucu daha tarladan yeni toplanmış sebzelerini satıyor. Daha önce bahçesinde çalışırken fotoğraflarını çekmiştim, tarlada işler çokmuş, dinlenecek vakit yok derken çalışmak iyidir dedim. Sındı köyünden Koca Mehmet pazarı geziyordu, artık Datçayı gezdikçe tanıdıklar çoğalıyor, karşılaştığımızda güzel bir an yaşıyoruz.

datça'da pazar yeri

Saniye hanım her zamanki yerinde bahçesinin ürünlerini satıyor, soğancımız yıllardır aynı yerde. Mesudiye’den Mehmet Tanju Aydeniz meyva ve sebze getirmiş, şimdi muşmula zamanı.

Öğrencim Serkan Pıçak herzamanki güler yüzüyle, tüm aile burada; baba Fehmi pıçak, anne Şükran hanım, amcasının eşi. Serkanların patatesi güzel olur.

Kızlan köyünden tanıdığım Hasan Ceylan. Altta sağda Hacı enginarlarını satıyordu, onun hemen yanındaki tezgahta Münevver teyze olurdu, bahçesinden topladığı birkaç şeyi satöak için gelirdi. Aslında pazar onlar için Datça’ya indikleri, önlerinden geçen değişik insanları izledikleri, tanıdıklarıyla karşılaştıkları özel bir gün.

Arabama doğru giderken taş heykelin fotoğrafını tekrar çektim, kimseler yokken.

Sayfalar: 1 2 3 4 5 6

Bir yorum

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir