Derede yürümek zorlaşınca yukarıdaki arazilerden yürümeye devam ettik. Çevremiz pamuklan denilen pembe yaban gülleri ile çevrilmişti.
Dağlardan aşağılara doğru akıp gelen dere ve her soluklanmada içilen bir yudum su. Bize sunulan nimetlerin farkındayız.
Gele gele sabah ilk geldiğimiz şelaleye gelmişiz, artık bundan sonra da pek şelale görecek gibi değildik, buradan geri dönmeye karar verdik.
Orman yolundan arabamıza doğru giderken ağaçlarda yuva hazırlığında olan kuşlar vardı. Sarı papatyaları fotoğraflayarak evimize döndük. Güzel bir gündü, doğa bizim ilacımız, hem fiziksel hem de ruhsal olarak bizi onarıyor. Gün geçtikçe ondan uzaklaştırılan insanları gördükçe üzülüyorum, yeşil alanlar beton yığınlarıyla dolduruluyor, doğayla buluşmak için kilometrelerce uzaklara gitmek gerekiyor ki ulaşım da öyle kolay değil. Oysa çok mu zor insanlara nefes alacakları bir yer bırakmak…Doğa şarkısını söylerken, cömertçe nimetlerini bizlere sunarken insanoğlunun kafasında başka şeyler var.
Selamlar hocam;
Video fikri harika düşünülmüş umarım tekrarlarsınız ,resimleri görmenin dışında hissetmek çok iyi geldi.Bu güzellikleri bize ulaştırdığınız için tekrar teşekkürlerrrr..