Bu gidemediğimiz çağlayanı uzaktan görüntüledim, su iki koldan akıyordu, suyun az olduğu zamanlarda çok güzel bir görüntüsü vardı, kayalardaki renkler, doku ve yosunlar bir seramik çalışması gibi etki bırakıyordu. Mustafa arkadaşım bu anları değerlendirerek bu fotoğrafları çekmiş.
Ekrem arkadaşım soğuk suya aldırmadan berrak sularda çağlayandan çağlayana yüzerken bize de o anları görüntülemek düştü.
Kocadereye karışan dereler üzerinde de birçok çağlayan görünmekteydi, tropikal ormanları andıran manzaralar yürüyüşümüze ayrı bir zevk kattı.
Rumlar zamanından kalma eski değirmen yapısından kalan parçalar, bir zamanlar yaşamın canlı olduğu yerlerde şimdi sadece suyun sesi duyuluyor. Dereden karşıdan karşıya geçişler kolay olmadı, çizmelere rağmen.
Karakazan çağlayanına inmek kolay olmuyor, dik, kaygan bir arazi, dikkatli olmak lazım, ben bu gibi yerlerde ip kullanıyorum, daha güvenli ve rahat inip, çıkabiliyorum. Çizmeler suda iyi de kaygan yerlerde botlara göre daha çok kayma riski taşıyor.
Sarp arazileri dikkatlice geçtik, arkadaşlarımla heyacanın ve coşkunun paylaşıldığı anlar.
Mustafa Dede arkadaşım çok güzel fotoğraf ve videolar çekti, onlardan yaptığım kolajlardan.
Yağmurlarla çağlayanlar da coşmuş sanki. Hızırşah kalyonu mu orası?
Burası Kızılbük’e akan Kocadere, dar vadilerden geçiyor.