karakulak

Datça Yaban Yaşamı

Kızıl tilki (Vulpes vulpes)

kızıl tilki avını yerken

Kızıl tilki (Vulpes vulpes), bayağı tilki olarak da bilinir, köpekgiller (Canidae) familyasının en yaygın tilkisidir. Avrupa’nın büyük bir farkla en sık rastlanılan köpekgilidir. Bu yüzden Avrupa’da “tilki” (Fox, Fuchs vs.) denildiğinde neredeyse hep bu tür kast edilir. Üst kısmı kızıl, alt kısmı beyaz, bacaklarının alt kısımları siyah renk olur. Renklerinde yöresel olarak farklar olabilir; bazen üst kısmı kavuniçi ya da kahverengimsi kırmızı ve alt kısmı kar beyazı ya da gri renk olabilir.

kızıl tilki avda

Sırtında siyah bir çizgisi olan kızıl tilkiler, ya da tamamen gri veya siyah renk olanlarına da rastlanılabilir. Kızıl tilki çok farklı yaşam alanlarına ayak uydurabildiği için kendisine farklı alanlarda rastlanılabilir.

kızıl tilki

Özellikle ormanlarda, kırlarda, tarlalarda yaşamayı tercih eder, ama şehirlerin kenarlarında ve hatta şehirlerin içlerinde günden güne daha sık kızıl tilkiye rastlanılmaktadır. Kızıl tilki şehirlerdeki güvercin, keme, fare ve tavşan populasyonlarını kontrol altında tutar ve böylece insanlar için faydalı olur. Kızıl tilki çok geniş bir coğrafyada yaygındır;

kızıl tilki kış postu ile

Kızıl Tilki Avrupa, Asya, Kuzey Afrika ve Kuzey Amerika’ya kadar her yerde görülmekte. 19’ncu yüzyılda ingilizlerin av hayvanı olarak Avustralya’ya götürmüş oldukları kızıl tilkiler orada çok hızlı yayılıp günümüze kadar hala önemli ekolojik bir sorun olmuş, Avustralya’nın birçok yerli küçük hayvanlarının neslini tüketmişdir. Datça Yarımadası’nda genel olarak her habitatında kızıl tilkiye rastlanılabilmektedir.

kızıl tilki evde

Birçok yaban hayvanı gibi kızıl tilkiler de yok olma tehlikesi ile karşı karşıya, Datça’da da yaşam alanları, yiyecek ve su kaynakları hızla tükenmekte. 2014 yazında evin bahçesine kedilerin su kabından su içmeye gelen bir kızıl tilki görülüyor, bu gibi olaylara birçok kez rastlandı, arkadaşlarımız fotoğraflarını paylaştılar. Fotoğraf Datça’da Kadir Solmazlar tarafından çekildi.

Porsuk (Meles meles)

porsuk

Kısa, bodur, tıknaz ve oldukça kaslı bir hayvandır. Yanlarında sarı şeritleri bulunan parlak ve düz kahverengi bir kürkü vardır. Kürkü uzun, sık ve kalın kıllardan oluşur ve su tutmaz, ayrıca soğuk coğrafyalarda yaşayan porsuklar için de soğuğa dayanıklı çok sağlam bir koruyucudur. Kuyruk uzunluğu 30 cm’yi bulur. Her türlü habitatta ve dağların kayalıklı ve çalılıklı yerlerinde yaşarlar. Uzun tırnakları sayesinde usta bir kazıcıdır. Birkaç çıkışı olan inler kazarak burada barınır. Çok odalı, karmaşık tünelli yuvalarına havalandırma delikleri açmayı ihmal etmez. Yuvasını kuru yaprak ve otlarla döşeyerek gündüzleri uyur. Gece yuvasından çıkarak avlanır. Ürkek ve tedbirlidir. Koku alma duyusu çok hassastır. Yavaş ve sessiz yürür. Genel olarak bitki kökü, tahıl, küçük memeliler, bal, yumuşakçalar, sürüngenler, solucanlar, ağaç kurdu, böcek ve palamut dahil her şeyi yer. Kötü kokmasına rağmen son derece temiz bir hayvandır. Yuvasında kullandığı ot ve yaprakları her gece dışarı çıkararak havalandırır. Sabah olmadan tekrar yuvaya taşır. Dışkılarını özel çukurlara yaparlar. Âile fertlerinden biri ölünce onu gömerek örterler. Kemiricileri ve zararlı birçok böcekleri avladığından, bahçıvan ve çiftçilere zarardan çok faydası vardır. Datça’nın hemen hemen tüm kesimlerine yayılan bu tür özellikle makilik ve kayalık alanalarda yayılış göstermektedir. Geniş yayılıma sahip olmakla birlikte Türkiye genelinde olduğu gibi Muğla genelinde de populasyonu düşüş göstermektedir.

Sayfalar: 1 2 3 4

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir