Datça Aktur-Fotosafari

Kurucabük

Umarım diğer Cennet koylarımız bu hale gelmezler.

Dönerken Aktur önlerindeki ormanın önünden geçerken durduk, buradan geçerken hep dikkatimi çeker, ama ya fotoğraf makinem yanımda yoktur ya da zamanım. İlgiyle bakarak geçerim, başka bir yerde olsaydı keçilere yedirirlerdi. Bu bitkilerden evimizin yanında çoktu, filizleri çıkında yumurta kırarak yerdik. Sonra mahallemizde keçi besleyenler olunca filizlerini göremedik, şimdi de artık yanıbaşımızda bir site yapılıyor, yıllarca gözüm gibi baktığım palamut fidanları da dahil yeşil bir şey kalmadı.

Burası bir doğa müzesi gibi , durup uzun uzun seyredilecek bir yer, çok hoş kompozisyonlar çıktı.

Emecik Çoban çeşmesinin yanından geçerken sararmış, kızarmış yapraklarıyla günlük ağaçları bizi kendilerine çektiler. Büyülenmiş gibi arabamızdan inerek yanlarına gidince dereden akan suyun sesiyle kendimizi dereye attık. O esnada keçi sürüsünün çan sesleri çok yakınımızda gibiydi, dereye inerek fotoğraflar çektik. Gavur deresi, ben aşağı kısımlarını gezmiştim buraya ilk inişim. Oysa burada kaç kez durduk ama o zamanlar öyle gerekiyor işte.

Arabamızı bıraktığım yerin birkaç metre ilerisi heyalanla göçmüş, dereye inince tehlikenin farkına daha iyi vardık. Fazla yanaşan biri aşağılara inebilir.

Bu dere Akdeniz’e doğru akıyor. Sarmaşıklı ormandan çıkınca birşey beni etkiledi, allerji oldum. Kısa kollu olduğumuz için kollarım kaşınmaya başladı, şimdiye dek ormanlarda bu denli kaşıntılı birşey başıma gelmemişti. Kollarımı derenin suyuyla yıkadım, su buz gibiydi. Ekrem arkadaşım da bu temiz suda yüzünü yıkadı.