Havva hanım elindeki bir çöp yardımıyla kozalardan çıkan iplikleri bir araya getiriyor ve ipin ucunu gelep saran kişiye veriyor.
Havva Görgülü bürümcük çekerken arada bir kendi yazdığı manilerden söyledi, o anlarda hepimizin yüzünde hoş gülümsemeler oldu.
Leblebi koydum tasa
Doldurdum basa basa
Herkes beni kahrediyor
Bambuma basa basa.
Bir başka manide;
Burma kurdum ovasından
Su akıyor hurmasından
Yollardan geçilmiyor
İnsanların havasından.
Diyerek sıkıntılarını, duygularını geçmişte olduğu gibi dörtlüklerle aktarıyor.
O gün çok fazla koza yoktu, öyleyken Bürümcük – İpek çekme hayli zaman aldı. Şimdilerde gerekli ipliğin bir kısmı ipek iplik üreten yerlerden geliyor. Bazen kozalar gönderiliyor iplik olarak kendilerine geri dönüyor. Havva hanım dışarıdan ipek iplik getirildiğinde kalitesi önemli diyor.
Bir deneyeyim dedim elimi kazana soktum, oldukça sıcak. Suyun derecesini ayarlamak için zaman zaman kazana soğuk su ilave ediliyor, bunu yaparken suyu ellerine döküyorlar aynı zamanda sıcaklığın etkisi biraz azalmış oluyor. Kepçeyle de arada bir karıştırılarak bazı kötü kozalar ve sıcak suda ölmüş olan ipek böceği tırtılları temizleniyor.
Havva hanım bir mani döktürüveriyor hepimiz gülüyoruz.
Ocağına koydum kazanı
İçine attım kozayı
Allah akıl versin
Parayla kafayı bozanı.
Sağ altta gelep tahtası görülüyor, ipek iplik belli bir sıra bu tahtaya sarılıyor, elde edilen gelep (çile ) hemen yıkanıyor, ıslakken düzeltilip iplere asılıyor. Soldaki fotoğrafta kozalardan gelen incecik ipliklerin elden geçerken tek ip haline gelişi görülüyor. Parmaklar hassas bir şekilde işlemi devam ettiriyor, oldukça tecrübe ve yetenek isteyen bir iş.
Köylü kadınlar hemen yardıma koştular. Sağ altta genç arkadaşımızın kazan başında ipliği tutma denemesi, bu işin kolay olmadığını gösterdi ama birilerinin yetişmesi de şart.