Betçe Gezisi, Knidos’ta Gün Batımı

Mağaranın olduğu Yalımdibi buradan böyle görünüyor. Avlana’nın merkezine doğru yolumuza devam ederken karşılaştığımız eski geleneksel ev ve yaşlı zeytin. Mesudiye’de yüzlerce yıllık anıt zeytinler çokça var, bir ara sayfamda paylaşmıştım. Eski zamanda zeytin ağacı kıymetliymiş, yaşlı zeytinlerden birinden söz ederken babası kızına düğün hediyesi olarak vermiş diye yazmıştım. O bahçede 0 ağaç onun oluyor, zeytinini o topluyor.

Villa tip evlere yolumuz üzerinde rastlamaya devam ediyoruz, yol kenarında rastladığımız mersinin meyvalarından tattık, buruk bir tat veriyorlardı, faydalı diyorlar ama böyle olunca yemek zor.

Daha önce de fotoğrafını çektiğim heyalan sonucu kökleri açığa çıkan zeytin ağacı, hiç bir şey olmamış gibi yaşamaya devam ediyor. Zeytin ağacının diğer bir adı da ölmez ağacı, kurusa da köklerinden sürgün verir tekrar yaşama sarılır. Aşağıda geldiğimiz yol görünüyor, kıvrılarak aşağılara doğru inen bir yol.

Yolumuz üzerinde arka arkaya sıralan yapıların yanından geçiyoruz, yapılara ilgiyle bakarken son evdeki terastan bakan arkadaş bizi davet etti.  Evin kurt köpeği beni biraz endişelendirdi, sertçe havlıyordu, Gürhan Güneş, çekinilecek birşey olmadığını söyledi. Bahçeye geçip oturduk, yanınıza gelir sizi koklar, merhaba der, telaşlanmayın dedi ve de öyle oldu. Köpeklerden korkar olduk, bazılarının sahipleri sert yetiştiriyor, o gün yolumuz üstünde bahçede zeytin toplayanlar vardı, merhaba diyeyim demiştim, birden beyaz bir köpek ayağa kalktı, hızla oradan uzaklaştık. Gördüğüm kadarıyla pitbull denen cinsti.

Gürhan bey  Web Siteme zaman zaman girmiş, fotoğraf çekmek hoşuna gidiyor, Datça’da bu konuda bir kulüp olup olmadığını sordu. Kendileri Uşaklı, dış ülkelerde ve ülkemizde çalıştıktan sonra eşiyle  buraya gelmişler, 7 yıldır kış yaz buradalar. Sizi burada hayal kırıklığına uğratan birşey oldu mu dedim, hani hayalinizde bir yer bir yaşam calandırırsınz ama öyle değildir. Ufak tefek oldu ama burada mutluyuz diye cavap verdi Gürhan  bey, ama büyük kentlerdeki sosyal yaşamı zaman zaman özlüyorlarmış. Bir daha ki sefer buralardan geçişimizde daha uzun oturmak temennisiyle yolumuza devam ettik. Bazen web sayfam vasıtasıyla tanıştığım arkadaşlar oluyor, onları bir daha göremediğim, ziyaret edemediğim oluyor, alınanlar oluyordur ama benim kendime ayıracak zamanım bile olmuyor, kusuruma bakmasınlar. O anlar benim için tatlı bir anı olarak kalıyor

Yürüyüşümüzden epey bir zaman sonra yemek molası veriyoruz, su da pek içmedik, canımız istemiyor, aslında içmek lazım. Yemeğimiz çoğu zaman olduğu gibi çantamızdaki meyvalar. Arkadaşım bir tanesini soyarken biraz ilerideki eski yapından kalanların fotoğrafını çektim.

Sayfalar: 1 2 3 4 5 6 7 8 9