Soğuksu Balıkaşıran Yürüyüşü

Yürüyüş arkadaşım Ekrem İpek ve ben 2014 Yılının son yürüyüşünü Datça Yürüyüş Grubundan arkadaşlarla Datça’nın en güzel parkurlarından birinde gerçekleştirdik. Tümüyle el değmemiş bir doğada geçen yürüyüşte birçok koydan, doğal güzelliklerin içinden geçtik.

 

Gökhan Özkan arkadaşımın daveti ve parkurun çekiciliği bizi bu yürüyüşe getirdi, yağmurlu bir günün ardından güzel bir günde yürüyecektik. Böylece 2014 yılına güzel bir parkurda doğa yürüyüşçüleri arkadaşlarla veda etmek hoş bir düşünceydi, yürümek için adımızı yazdırarak pazar sabahı Belediye’nin önünde buluştuk. Bizi alan minübüslerle yürüyüşe başlayacağmız Soğuksu mevkiine geldik. Burası Marmaris tarafından bakarsak o sert Datça virajlarının sona erdiği düzlükte, Datça’dan bakarsak virajların başlagıcındaki düzlük. Burada Ege tarafına giden orman yolu var, yollar yukarıdan bakınca belli olur, o yoldan yürüyüşe başladık. Yolun başlangıcında toplu olarak fotoğraf çektirildi, fotoğraf çekenler bu görüntüde yoklar, 30 kişilik bir yürüyüş grubu. Fotoğrafta da görüldüğü gibi grupta bayan arkadaşlar daha fazla, bunu şundan yazıyorum bayanlar doğayı, doğada zaman geçirmeyi daha seviyorlar ve her zaman çevre olaylarına karşı duyarlılar.

Bugün yürüyeceğimiz parkurda 2 yıl önceydi hatırladığım kadarıyla, yürümüştük. Yine Datça Yürüyüş Grubu ile fakat yürüyüşe Parkurun diğer ucundan başlamıştık. Tabi böyle olunca yürüyüşün sonunda fotoğrafta görülen yokuşlar bizi oldukça zorlamıştı, bunun gibi 4-5 tane yokuş, çık, çık bitmiyor. Bugün yokuş aşağı indiğimiz için zevkliydi, Eksera deresine doğru yokuşları inmeye devam ettik.

2 gün önce gece başlayan ve bu sabaha kadar devam eden yağışlar toprağı yumuşatmıştı, yürümek daha kolay ve zevkli oldu, buralarda toprak kuruyken kaymalar olabiliyor. Gökhan Özkan grubun en önünde, düzenli, disiplinli bir yürüyüş olması düşüncesinde yürüyüşün başında arkadaşları uyardı. Yürüyüş Gökhan arkadaşın düşündüğü gibi sürdü ve sonuçlandı, herşey çok güzeldi.

Grup yürüyüşlerine uzun bir zamandır katılamadım, arkadaşımla beraber yürüdük, bunun çeşitli sebepleri var. İki kişi oldukça esnek davranabiliyoruz, kendimizi özgür hissediyoruz, istediğimiz gibi rota belirleme şansımız oluyor. Grup yürüyüşlerinde doğal olarak uymanız gereken kurallar oluyor, bunun aksi durumda yürüyüşte birçok sorunlar, aksilikler olabilir. Bugün bizim de grubun bir üyesi olarak belirtilen kurallara uymamız , onlarla uyumlu olmamız gerekiyordu. Yokuşların bitiminde eksera deresinde ilk mola veriliyor, kahvaltı molası. Doğa yürüyüşlerine gruplarla katılamamın bir nedeni de molaların çok olması, tam vücut ısındığında bir mola vermemiz gerekiyor, kendi yürüyüşlerimizde bu molayı kısa bir süreliğine ve yürüyüşten epey bir zaman sonra veriyoruz. Bu yürüyüşte Eksera deresinde verilen kahvaltı molasının dışında bir de yemek molası verildi, onun dışında küçük soluklanmaların dışında mola olmaması yürüşün akıcılığını bozmadı.

Eksera deresinden sonra Karia Yolu parkuruna saptık, derede Karia yolu işaretleri var, yol boyunca bu işaretler devam ediyor. Parkur boyunca oldukça sık bir bitki topluluğu var, bu patika yollar olmasa bu doğada yürümek oldukça zor.

Çam ormanları, makiler, Garig denen bele kadar gelen bitki örtüsünün içinden Cennet gibi koyların kenarlarından yürüyorsunuz.

Bir tepeyi aşıyorsunuz karşınıza inanılmaz güzellikte bir manzara çıkıyor, aşağıda nazar boncuğu gibi parıldayan bir koy. Parkur herkesin yürüyebileceği zorlukta, tepeler fazla dik ve yüksek değil. Bu Karia yolu aslında Emecik’ten başlıyor, Emecik, alavara, Çakal, Elsera deresi diye gidiyor, ama benim için en güzel parkur bugünkü gibi Soğuksu’dan başlayıp Balıkaşıran’da son bulanı.

Sayfalar: 1 2 3 4 5 6 7 8