www.datcadetay.com

Muzaffer Özgen-Datça

ressam48@gmail.com

4 Mart tarihinde Enis Yaşar arkadaşımla Hurmalıbük diye bilinen koya gitmek üzere yola çıktık. Hurmalıbük'ün nerede olduğunu bir çok kişiye sordum, bir cevap alamadım.Bir gün koyu araştırmak üzere soğuksu tarafına giderken Aktur'a uğramıştım , kovanlık koyunda demirliyen bir balıkçı hurmalıbük'ü yangın kulesinin olduğu tepeden görebileceğimizi söyleyince Sedat arkadaşımla soğuksuyun arka taraflarındaki yangın kulesinin bulunduğu tepeye çıktık ve balıkçının dediği gibi hurmalıbük'ü ilk kez oradan gördüm.

Sonra oraya en kolay nasıl gideceğimizi araştırdım, yangın kulesi tepesinden gördüğüm kadarıyla oldukça derin bir vadi vardı ve çok da sert bir arazi yapısı görünüyordu. Reşadiye mahallesinde Erdinç Sarı ile sohbet ederken oraya gittiklerini öğrendim .Orada bulunanlar İki değişik yoldan bahsettiler benim kafama bugün gittiğimiz parkur yattı. Enis arkadaşıma da buraya ilk kez gideceğimizi ve nelerle karşılaşacağımızı bilmediğimi söyledim, bana uyar deyince birlikte geldik.

Soğuksu virajlarında Hurmalubük için yola çıkacağımız kısma gelince arabamızı parkedip, tepeye tırmandık.Aşağıya doğru inerken koy çok yakın gibi göründü, oysa ben kafamda zorlu bir yolculuk hayal etmiştim. Düz bir vadi ve ileride koy görünüyordu.

Bu vadiyi aşınca koya ulaşılacak gibi görünüyordu ama biraz sonra ne kadar yanıldığımı anladım. Bu koya daha önce gelenler burada balık tutuklarını ve tuttukları balıkları dağlardan yukarı çıkarmak için nasıl mücadele ettiklerini anlattılar .Bazıları orada yaban eşeklerine dikkat edin dediler, el değmemiş bir doğada her türlü canlı karşımıza çıkabilirdi.

Enis arkadaşım da fotoğraf çekme meraklısı idi, güzel bir yolculuk oldu.

Endemik Datça hurmasının bolca göründüğü bu vadilerde farklı bir iklim var, gezdiğim bir çok yerde karabaş otları daha yeni açıyorlar , burada bayağı büyümüşler. Aylardan bu yana sabırsızlıkla buraya geleceğim uygun hava durumunu ve günlerin biraz uzamasını bekliyordum.

Vadilerden akan sularının müziğini dinleyerek yolumuza devam ettik, hava oldukça sıcaktı.

Yer yer yükseklerden dökülen sular hoş manzaralar oluşturuyordu.

Vadinin dibinden yolculuk etmek zordur ama Datça hurması ağaçlarını görüntüleyebilmek için vadinin dibine indik. Bazı yerlerde derinleşerek geçit vermiyordu, bu kısımlarda yaban eşeklerinin yollarını takip ederek uygun yolu bulabildik.

Vadiye indikten kısa bir süre sonra ilk Datça hurması ağaçları ile karşılaştık. Bildiğim kadarıyla Endemik Datça hurmaları yarımadanın soğuk su taraflarında kuzeye bakan kısımlarında bulunuyorlar.Güneye bakan tarafta bu vadilerde ve Hurmalıbük denen koyda bulunuyorlar.Gelecek günlerde diğer vadi ve koylara gitmeye çalışarak bunun ne derece doğru olduğunu öğrenmeye çalışacağım.

SAYFANIN DEVAMI Next page